Ýstanbul yüzüm gülmüyorsa nedeni sensin nice büyük aþka kucak açtýn sardýn sarmaladýn korudun aþýklarý gözden ýrak köþelerinde bir biz mi fazla geldik sahipsiz býraktýn aþkýmýzý
onunla sende olmak vardý þimdi Emirganda ince belli cam bardaktan çay içerdik göz göze konuþarak koklaþarak ada vapurunun güvertesinde sarmaþ dolaþ olurduk karþýmýzda boðaz köprüsü biz iki aþýk dakikalarca öpüþürdük el ele diz dize biz bize bir elimi atýp ta omzuna kolu belimde yürürdük onunla istiklal caddesinde bir tiyatro koltuðunda parmak uçlarýma deðerdi dudaklarý öperdim doyasýya avuçlarýný ah be Ýstanbul bir biz mi fazla geldik sahipsiz býraktýn aþkýmýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURTULMUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.