ömrümde çok yer kaplýyor diye,
sahaflarýn tozlu rafýna býrakmýþken
insanlýk denen kitabý.
kötülükten portreler göstersen kime ne!
özünü kendinden
yüzünü iyiden saklarken,
iyiyi gönlünden silersen;
özündeki yüzünden kime ne!
bir ses seslenir bana kendi sesimle,
Hýzýr olur, Ýlyas olur...
Kendi sesini bulamýyorsan nefesinde,
küfürle taþladýðýn þeytandan kime ne!
insanýz!
ayaðýmýz ak otaðda!
insanýz!
ayaðýmýz kara otaðda!
gönlümüz hak çadýrý dikmiþ ise,
gövdemiz çamurda olsa kime ne!
bir kelebek uysallýðýndaki ömrünü,
gelip geçici heveslerle dolduruyorsan,
gönül yapma ile olacak iþi,
gönül yýkma ile olduruyorsan,
ömrünü bir arý gibi bitirsen kime!