aidiyet

dünyalýyýz dedik
insanýz dedik
sevgi dedik kardeþlik dedik
anlaþma uzlaþma paylaþma dedik
halt yedik

sýrça köþklere çekildiler
parsellediler böldüler
öldürdüler
yediler
yediler
yediler

itiraz edene
baþkaldýrana
hain dediler

inanmayana gâvur
düþünene
fikir üretene
vur ha vur

daracýk odalara hapsettiler
akýllarý kilitlediler

bayraklar diktiler çarþaf çarþaf
hamâsi marþlar bestelediler

savaþtýrdýlar
dövüþtürdüler
dönüþtürdüler
daha neler neler

baþkaldýrana kelepçeler
boyun eðene maydanozlu köfteler

ne aptalca körüklenen bir tutku
ne gereksiz bir kavram
damarlarýmýza zerkedilen aidiyet

yaþamaya gelmiþtik güya
koskoca evrende
þu minicik dünyaya
kýsmetimize ne çýktý
neydi niyet

bir avuç hamhalat kurnaz
bir sürü hokkabaz
düzenbaz
rahat yaþasýn diye
ödenir mi bu diyet?

icat edenin gözü çýksýn
koparýp atýyorum boynumdaki künyeyi
aptallýðýn daniskasý
kimlik ehliyet mülkiyet

ne ýrk ne din ne sýnýr
bir þey anlatmýyor bana
yaþasýn saf insanca duygu
yaþasýn akýl ve sevgi
yaþasýn hürriyet

nasýlsa öleceðiz
baþ eðik korkak gibi yaþamak ne ki?
nasýlsa yolcuyuz istemesek te
bu kirli
haksýzca fakirli
budalaca zikirli
çarpýk fikirli düzende
ne çýkar zîna ürünü bir velet
akýtsa kanýmýzý kalleþçe
bir faþist kurþunla kesilse bilet?

elbet ah elbet
biz göremesek de
ister istemez aydýnlýk gelecek
zifir zikirler
alçakça fikirler yenilecek
kýrýlacak zorba bilekler
yýkýlacak üzerlerine bu çarpýk yapý
insanýn insana kulluðu
açýlacak özgürlüðe kapanmýþ kapý
sonsuza kadar sürmez bu sancýlý nöbet

yeter ki aç gözünü insan kardeþim
yeter ki kendini farket
uyuþturuyor seni bu aidiyet

yutma zehirli þekerini yapay kandýrmacalarýn
yeniden düþün yeniden
masum beynine kazýnan kavramlarý eskiden
kendini keþfet

kýr küçük dar kutularý kýr
kediler gibi balýklar gibi
kuþlar gibi özgürce haykýr

kýr seni çeviren kof duvarlarý
çöz zihnini baðlayan zincirleri
yýka benliðini
at kirleri
terket

haydi bileðine kuvvet
yüreðine bereket

(26 þubat ’07)



Sosyal Medyada Paylaşın: