YORGUNUM EVLAT

YORGUNUM EVLAT

Yüzüm gülse bile içim yanýyor
Görenler beni mutlu mesut sanýyor
Bilmezler yaram içerde’dir kanýyor
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Hangi dala el attýysam kýrýldý
Deli gönlüm dert çekmekten yoruldu
Coþkun ýrmak idi þimdi duruldu
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Her gün dertlerime bir dert ekliyor
Nefesim tükendi kalbim tekliyor
Kabir kollarýný açmýþ beni bekliyor
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Bilirim çektiklerim imtihandýr bana
Her halimde þükür ederim Yaradan’a
Kalýcý deðiliz misafiriz biz bu han’a
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Bu kadar yükü artýk çekemiyor beden
Kaderimiz böyleymiþ ne gelir elden
Bu dünya bir handýr dönmüyor giden
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Yýllardýr hep umutla bekleyip durdum
Gurbet eller oldu benim vataným yurdum
Hasreti’yim böyle yaþamaktan yoruldum
Hayat beni yordu yorgunum evlat

Hasreti (Filat YAZICI) 26/04/2016 09:15

Sosyal Medyada Paylaşın: