Bir kadýn gidiyordu Islak camlar yaðýyorken gök yüzünden Gözlerinde bir yaþ Ve küllüyen bir yalana batmýþ Caddelerde ise telasli bir yalnizlik Kim kimden kaçiyor belli degil Yaðmur Nisandan mý Hüzün göz yasindan mý Bir kadýn gidiyordu Su birikintilerine yüzü yansýyor Her adimda bakýþlarýný suya döküyordu Belli ki yýkamak istiyordu maziden bir þeyleri Bir kadin gidiyordu Dokunsan Bardaktan boþanýrcasýna rahmet rahmet bir saðanak tý sanki Býraksan yükte paha tende hafif bir ulak Kimbilir hangi limanda içini boþaltacak Bir kadýn gidiyordu Bir vedanýn dizleri kanýyordu ihanetten Gidiþini akþamýn karanlýðýna saklýyordu Gölgesi bile isyan ediyordu bu kent’te Þerhin her yerine Biraz gam biraz keder daðýlýyordu Akþamýn perdeleri çekiliyordu yavaþ yavaþ Gözlerindeki rutubeti Son defa öpüp koklayarak Caddelere döküyordu bir kadýn giderken Sokak lambalarý sanki Daha bir küskün yanýyordu bu akþam þehrin her yerinde Bir kadýn gidiyordu geliþinden kaçarcasýna
Ayhan’ca Cumleler AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayhanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.