daðý mor bilirdim aðacý yeþil
ýrmakcana akmadan önce
kayalardan çavlan gibi inerdim
aþk ateþi yakmadan önce
dað deðildi beni yýkan
ýrmak gibi içimde akan
yýldýzlar deðildi aðlatan
yar yüzünden kem bakan
çok yakýndan tanýmak gibi geceyi
birbirimizin düþüncelerini okumak
eski zamanlardan kalan
ayný kasabanýn yolcusu olmak
oy benim garip baþým
boþa akýyor yaþým
yalan olma dilime
aþkýmý adamýþým
göðü mavi bilirdim bulutu beyaz
fýrtýnaya düþmeden önce
geceleri umuda yýldýz yaðardý
ay þavkýný vurmadan önce
denizlerdi göðün rengini alan
dalga dalga gönlümde çalan
radyoda saz türküden kalan
mavi gözlerinde akýyor yalan
hangi sözüne inanacaðýný þaþýrdýkça
inanmaya inanmaktan cayýyor insan
ve hiç bir gerçek kalmýyor
her þeyin yalan olduðundan baþka
yarýn olsun diyordun dün
bak yarýn oldu þimdi gün
ve umut sonsuza sürgün
zaten yalan deðil mi dünya
oy benim can yoldaþým
ellere kaldý naaþým
ölü koma gönlümü
ömrümü adamýþým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... yalancı çiçek...