ZENGİN VE FAKİR

ZENGÝN
Akýla var dersin, yokluða kader
Yordamý bilmesin, yol’u bilmezsin
Gariban haline, þükürler eder
Bolluðu bilmesin bol’u bilmezsin
FAKÝR
Bilinmez nelere, gebedir yarýn
Ol der de uçurur, kul’u bilmezsin
Bakmýþsýn elnde, tükenmiþ var’ýn
Verdiðin alýr da, ulu bilmezsin
ZENGÝN
Fakirlik seceren, gariban künyen
Yoksuluk üstüne, kurulmuþ dünyan
Üç gün et yede gör, bozulur bünyen
Soðan ekmek yerde, bal’ý bilmezsin
FAKÝR
Zengin de fakir de, yolcu bu han da
Zenginlik dediðin, gönül de can da
Hepsi de mazar da, yatar yan yanda
Orada düþtüðün, hal’ý bilmezsin
ZENGÝN
Sen eþek kovala, ben arabayý
Ben zengin oldukça, sen ver çabayý
Esirger vermezim, bir merabayý
Canýmýn yongasý, mal’ý bilmezsin
FAKÝR
Ýster Mersedese, ister jet’e bin
Ýstersen yedi kat, yer dibine in
Ýstersen mars’a kaç, ister ay’a sin
En son bineceðin, sal’ý bilmezsin
ZENGÝN
Tabiki görmedin, saraylar köþkler
Ömrünce tatmadýn, aþk ile meþkler
Kuþ tüyü yastýklar, yorgan, döþekler
Vilalar görmedin, yalý bilmezsin
FAKÝR
Ne yazar boðaz da, yüz dönüm arsa
Ten’ini on metre, ipeðe sarsa
Ýçinde haramla, kul hakký varsa
Yastýk yorgan olur, çalý billmezsin
ZENGÝN
Seni de beni de ,ayný yaradan
Ýstesem yaparým, kule paradan
Ben zengin olmadým, yazý turadan
Sen meyve verecek, dal’ý bilmezsin
FAKÝR
Çaðdaþi önemli can’ýn saðlýðý
Yaradana karþý, yüzün aðlýðý
Ben yavaný yerim, sende yaðlýðý
Gururla giydiðim, çul’u bimezsin
Sosyal Medyada Paylaşın: