BİR DAHA KİMSENİN HAYATINA GİRMEYE CESARET EDEMEYECEĞİ VE KİMSEYİ HAYATINA ALAMAYACAK KADAR YIKILMIŞ BİR HARABEYDİM.TÜKETMİŞLERDİ,TÜKENMİŞTİM.ÇOK DİRENMİŞ,SAVAŞ VERMİŞTİM.AMA SONUNDA YİNE BEN YENİLMİŞTİM.
ARKAMA BAKTIĞIMDA SÖMÜRÜLMÜŞ DUYGULAR,ÇALINMIŞ ZAMANLAR,YIKILAN HAYALLER VE YALANLARDAN BAŞKA HİÇ BİRŞEY YOKTU.KAYBEDEBİLECEĞİM NE VARSA HEPSİNİ KAYBETMİŞ,TEK BAŞIMAQ KALMIŞTIM YİNE BU HAYATTA.
BU HEP BOYLE OLMAMIŞMIYDI ZATEN.HER KAYBETMENİN ARKASINDAN YENİ BİR UMUTLA YENİDEN AŞKA İNANMIŞ SONRA YİNE KAYBETMEMİŞMİYDİM?’’KAYBETMEK’’ SÖZCÜĞÜNÜN SÖZLÜKTEKİ ANLAMINDAN ÇOK DAHA ACI OLDUĞUNU BEN GÖZLER ÖNÜNE SERMEMİŞMİYDİM.
NE TUFANLAR,NE FELAKETLER ATLATTIM.HEPSİNİ ATLATTIMDA BİR TEK YANGINI HESAPLAYAMADIM.ATEŞİ HİÇ DÜŞÜNMEMİŞTİM OYSA.O ATEŞKİ ÖNCE AYDINLATIR,ISITIR,SONRA YAKAR YIKAR DARMADAĞIN EDERMİŞ.BUNU ANLAMAM İÇİN O ATEŞTE BENİMDE YANMAM GEREKMİŞ.APANSIZ BİR YANGINLA YAKALADI O ATEŞ BENİ.DAHA NE OLDUĞUNU ANLAMADAN ALEVLER ARASINDA BULDUM KENDİMİ.ANLADIMKİ BİR YANGINMIŞ RUHUMU TESLİM ETMEK İÇİN BEKLEDİĞİM.
BEN DİRENDİM.YANGIN BİTTİĞİNDE VELİ YÜZÜ YANMIŞ,RUHU ERİMİŞ,KENDİ KENDİNİ BİLE TANIYAMAYAN BİRİYDİM.YİNEDE RUHUMU TESLİM ETMEMİŞTİM.HER YERİM YARA BERE İÇİNDEYDİ.HER AYNAYA BAKTIĞIMDA O YANGINI YENİDEN YAŞIYORDUM.YÜZÜMDE SAHTE BİR GÜLÜMSEMEYLE ERİYEN RUHUMU SAKLAMAYA ÇALIŞIYORDUM.SANDIMKİ ZAMANLA YARALAR GEÇER.SANDIMKİ ZAMAN HERŞEYİN İLACI OLDUĞU GİBİ BU ACIYADA İLAÇ OLUR.
YANILMIŞIM.ARADAN AYLAR GEÇTİ.AMA NE İÇİMDEKİ YANGIN BİTTİ,NE ÇEKTİĞİM ACI DİNDİ.HERŞEYE ÇARE BULAN,İLAÇ OLAN,ZAMAN BENİM İÇİMDEKİ BU BÜYUK YANGIN KARŞISINDA TESLİM BAYRAĞINI ÇEKTİ.
BENSE ERİYEN YARIM KALMIŞ RUHUMLA,YÜZÜMDEKİ SAHTE GÜLÜMSEMEYLE HALA YAŞAMAK İÇİN SAVAŞ VERİYORUM.O BÜYÜK YANGINI BAŞLATAN İNSAN BENİ ÇOKTAN UNUTSADA BEN HALA ONU DELİ GİBİ SEVİYORUM...