Yağmurdan kaçan telaşlı insanlar gördüm bugün. Telaş ne güzeldir aslında, heyecan katar sıradan vakitlere.
Bilirsin ben de severim senin gibi yağmurda yürümesini, ıslanmak değildir sağanak altında kalmak zaten, görmektir damlalar arasından hüzünlü anıları. Bakışların ötesinde yaşamaktır geçmişi.

Islandıkça bedenim, içim titrer senin buğulu hasretinde. Sevdanın yağışına merhem olmaz şemsiye, ellerimi ısıtamaz senin ellerin kadar, ateşin sahte sıcaklığı. Yağmurun ardından açan gökkuşağı, gözleri kadar renkli değildir seninle yaşadığım AŞK’ın. Islanabildiğin kadar ıslanmalısın oysa, ardında bıraktığına inat, balmumumdan kanatlarını çırpmalısın güneşe doğru. Eriyecekse erisin kırıp gittiğin kanatlarım. O şehir ki seni tanıdığım gibi yitirdiğim karanlık bulutların esiri, O şehir ki sevgimizin acımasız katili.

Sen de gez yağmurlarda, gez ki yaşa hissettiklerimi. Islan sen de sırılsıklam benim gibi, yalnız sen kuru tut güzel gözlerini...

By T.KART (Yazılarım tamamen bana aittir.)