Bugün ilk defa biri bana gül hediye etti doğum günüm olduğu için mi gözümden süzülen yaşlar için mi yoksa konur sokaktaki o çiçekçi çocukların ısrarından mı bilmiyorum... Ankara’dan ayrılmadan önce buluşmaya karar verdik ve hep gittiğimiz cafeye gittik yine.. Oraya gidince neden bir şeyler yolunda gitmiyor bunu bugün anladım.. Eski sevgiliniz hala onu deli gibi sevdiğinizi bile bile hiç ona sevgili bulmanızı istedi mi? Evet eski sevgiliden arkadaş olmaz bu bir gerçek. Bizim kide arkadaşlıktan başka bir şeydi zaten ikimizin de adını koyamadığı bir şey. Bir buçuk senedir bizi bu hale getiren neydi bilmiyorum ama argo tabirle ona birini ayarlamamı istemesi gerçekten kalbe saplanan bıçak gibiydi. Gerçekten acınacak haldeyim sanırım. Birde sevgilimden yeni ayrıldım demesi gerçekten şok etkisi yarattı. Haftanın neredeyse 5 günü görüşüyorduk hangi ara sevgilisi olmuştu ve bana neden söylemedi. Oturduğumuz süre boyunca bunları düşündüm. Ama cevap belliydi beni üzmemek için söylememişti ama neden bugün neden doğum günümde böyle bir şey söylemişti. En nefret ettiğim şey onun yanında göz yaşlarımı tutamamaktı ve yine öyle oldu.Elini yanağıma götürdü ve yanağımı okşadı o kızla çıkmadıklarını kızın sadece bir süre konuştuktan sonra sevgili olduklarını sanmasından dolayı artık konuşmadıklarını söyledi ve o kızın benim tırnağım bile olamayacağını. Tutamadım kendimi ağladım istemsiz.Gözyaşlarımı görmek onun içini acıtıyordu farkındaydım. Bir yandan ağlıyor bir yandan kahkahalara boğuluyordum. Çok tuhaf değil mi? Kalktık o cafeden sonra yürüdük biraz muhabbet değişmeye başlamıştı ve tekrar arkadaş boyutuna geçmiştik. Konur sokaktaki çiçek satan çiçekçileri Ankara’da yaşayanların çoğu bilir oradan geçerken çiçekçi çocukların ısrarlarına maruz kalmıştık biraz ilerledik sonra sen git köşede bekle dedi geri döndüğünde elinde bir gülle döndü. Ne tepki vereceğimi çok şaşırmıştım. Sevgili olduğumuz zamanlarda bile bana çiçek almamıştı. Sarıldım sımsıkı ama tanıdık birilerin görüp yanlış anlamsı korkusu vardı onda ve geri çekildim hemen. Biraz buruklukla beraber mutluydum aslında hayatımdaki ilk çiçeği her şeyimden almıştım. Ve gitti beni metroya uğurladıktan sonra sarıldık yine sımsıkı yanağıma sıcak bir öpücük kondurdu yanağıma ve gitti ben ve çiçeğim aştiye doğru yola koyulduk otobüs 12 de kalkacak olmasına rağmen saatler öncesinde buradayım bir kafeteryada oturup bunları yazıyorum bir elimde çiçeğim. Aslında 1 hafta sonra döndüğümde ne değişecek onu merak ediyorum. Onu sevdiğimi biraz alkol etkisinde olduğumda söyleyebiliyorum bide bunun gibi onun hiç haberi olmayacağını bildiğim yazılarımda evet herşeyim seni seviyorum.