Islanıyorum yağmasa da yağmur. Islanıyorum. Üşüyorum...

Ellerin olsaydı benim, eğer gözlerin benim olsaydı, baksalardı bana... Gülüşünde ıslanmak isterdim çıplak ayaklarımla. Ayakların bana yürüseydi, ben ölürdüm tenine. Ben eridiğim gözlerinde dindirdim gözlerimi, dinlendirdim yaşlarımı, saatlerimi...

Senin yerine bekledim yağmuru.Her damlası iz olurdu, batardı derime. Bekledim... Gökyüzünde seyrettiğim düşümün beyaz, kirli pamuk şekerlerini, elmacıklarıma buladım sağanak sağanak. Yağmuru bekledim... Tozdan görünmez dibimi bulandır istedim, toprak olmak istedim ki karış bana. Yeryüzü olmak istedim ki seni hapis edeyim içime. Havada toz olmak isterdim düştüğün her damlayla hapset beni içine... İstedim ve yağmuru bekledim... Harama bulaştı ağzım, jilet gibi keskin, öyle ince öyledir mürekkep... Tesbih ettim zihnime saniyeleri, saatlerini sürgüne vurdum gündüzün. Gece gelmez, gelemez oldu, ben yağmuru bekledim. Sinek telimin ardından bakakaldım binaların yükseğine. Kimi zaman yumdum umudumu, öyle bekledim... Söndürdüm mumlarını ellerimin, yıktım çatısını göğsümün ve ben bir damla yağmuru bekledim seni esinlenen.

Ve yağmur yağar...

Bir hazan aldı gülümsememi, bir rüzgara tutuldu nefesim oysa bir nefesini özlemiştim. Avuçlarımı açtım gökyüzüne, terliklerimi bir kenara, umudu bir kenara bıraktım yalınayak bastım katrana. Yürüdüm, yürüdüm, ıslandım. Sen yağdırdı gökyüzü, ateş kemirdi ciğeri, gönle vurdu koru. Baksaydın eğer, sana geliyordum. Hep çakıl taşları kanattı ayaklarımı. Yağmur bezedi kanımı. Yaralandım bedenimden ziyade. Ziyade olsun ki çok geldi bu acı. Uçmak da isterdim ben, koşmayı pay ettim dizlerime. Dizelere döktüm seni, bembeyaz bir sayfanın canıydın sen, karanlık bir kalbin ayı, sol tarafımın krateri... Çilekli pastanın çilekleri...

Yağmur dindi...
Ben seni bekledim. Bir şimşekti yağmura vesile. Bir gürültüydü yağmurun sebebi. Bir sendin sebebim. Yağmurun da gücü yetmez, sönüşü senle kalbimin.

Islanıyorum yağmasa da yağmur. Islanıyorum. Üşüyorum...

SENG(Bahattin BERKDİNÇ)