Eksilseydi eğer zamanla, “acı çekmek” oruç tutmaya benzerdi akşam ezanına kadar süren. Ama denizde yüzme bilmeden açılmaktır acı, boğulacağını bile bile. Hayat, seni düşlediğimde içimde filizlenen, ama meyve vermeden kuruyan ağaçlarımın dökülen sarı yaprakları artık.

Seni güzel yapan ne derinliklerinde boğulduğum berrak gözlerindi, ne de yaz yağmurlarında ıslanmış kır çiçeklerine benzeyen saçların. Seni asıl sen yapan; çözümü olmayan bilmeceler kadar efsunlu bakışlarındı, herkesin konuştuğu yerde suskunluğunla gösterdiğin cesaretin ve yokluğunu bile kalabalıklara tercih ettiğim varlığındı. Oysa hanımeli kokardı yürüdüğün caddeler, tebessümü bile güzel olan senin kahkahalarına vurgundum ben. Sarhoşluğum fazla seyretmekten değildi bebeksi yüzünü, senin de beni sever gibi yalancı bakışların döndürürdü başımı. Benim hayallerime bile sığmazdın sen..

Aynı her yeni günüm, bir öncesiyle. Sahip olmak isteyip de olamadığım şeyleri düşünüyorum hep, -mesela- seni. Önce keşkeler üstümü örtüyor toprak gibi, sonra sessizce uykuya dalıyorum. Özlediğim sen değilsin evet, sana dair her şeyin hayali belki de.

Çekip kolundan seni kendime, söylemek istediklerim vardı. Söyleseydim keşke içimde kopan fırtınaları. Sen anlayana kadar yeniden anlatırdım her seferinde, en baştan. Kalbindeki delikten defalarca düşsem bile, bıkmazdım yeniden anlatırdım seni ne çok sevdiğimi. Dil kalbin kalemidir nasılsa, kelam güzel sevgili içinse, kelimeler inci olurdu kendiliğinden. Belki yine benim olmazdın ama, sen de severdin beni, kim bilir..

Kalbim yetenekli olsaydı sevmeyeni tanıyacak kadar, yine AŞK dolu bakardım sana. Ve şimdi sevgili, en karamsar anlarımda sıkıca tutunduğum, daralan gönlümü neşeli şarkılara çeviren, anlatamadıklarıma tercüman olan ve beni fütursuzca rüzgârında savurduğun sana ait iki şey var yalnızca aklımda. GÜZEL GÖZLERİN…

By T.KART (Yazılarım tamamen bana aittir.)