Hasreti yalnızca bir kelime bilirdim, senin düşlerini yitirdiğim gün anladım ki özleyeni savurup atan bir girdapmış unutulmak. Ayrılıklar mesafelerin ötesinde bir kavrammış meğer. Hiçten başka bir şey kalmazken senin ardından bana, imbat bile kokunu getirmekten vazgeçmiş çoktan. Oysa nasıl da sevmiştim seni, baharlarımın cemresi eylemiştim gönlüme süzülerek düşen. Savaşmaktan yorulmazdım yaralarıma yaralar katılsaydı ama zamanın silahı yenilmezmiş, geç öğrendim. Biliyorum, sensiz olmayacak ve sen olmadan AŞK sahipsiz kalacak. Eğer anlasaydın beni, anılarımız kaybolurken sessizce, yaşlı gözlerimi silerdin belki de. Sen yüreğimde sakladığım umuttun, sen içimde kurduğum şehrimin çiçek bahçeleriydin. Yapayalnız yürüdüğüm yollarımda bayram kemerleriydi gözlerin, ışıl ışıl. Ellerimin sıcaklığıydı saçlarının kıvrımları ve masum buselerimin rüyalarıydı dudakların.

Susmuyor bazen arsız kalbim, isyan ediyor durup dururken. Yalnız kaldığından habersiz, efkâr bulutlarının gölgesinde özlüyor seni, sessizce. Masal anlatılan küçük çocukların kandığı gibi vuslatı bekliyor, aptalca. Usanır yakında, ilk değil nasılsa güneş yerine zifirin doğması karanlık sabahlarıma.

Yeniden, seni tanıdığım yerde olmak isterdim, yeniden sevmek seni, en başından. Ellerimizi kenetlemek sıkıca ve kalplerimizi anahtarı olmayan kilitle mühürlemek. Yaşadıklarımız mı boğdu seni yoksa yaşamadıklarımız mı sıktı, hiçbir zaman bilmeyeceğiz gerçeği. Anlamı yok artık, sonucu açıklanmış sınavın kalemini kırsan ne olur. İçimdeki sancın canımı acıtırken, sesim çığlık olsa kim dindirebilir acımı, senden başka.

Yazmak anlatmak değildir bazen, yazmadıklarım asıl içimden geçenler. Ne kırmak isterim seni sevgili, ne de gülüşün olmadan yüzünü seyretmek. Ama sana vurgundum ben hep, sana sevdalı. Heves ederdim ya eskiden, yanında olmak için. Yanında yine olmasaydım ama gönlünde yalnızca bir nefeslik AŞK olsaydım…

By T.KART (Yazılarım tamamen bana aittir, izinsiz alınamaz, kopyalanamaz, paylaşılamaz.)