hayrettin taylan





Hayatımıza sızan her şeyin başlangıcı kendimizle başlar.Zihin alıştırdığımız duruşları serer. İçsel imgelemlerimiz var .Neleri yaşamak istersek onları kurgusuna yazılırız.Burada kader kendi milimlerini kısar.
*Kader, özgür nefsin eylemlerinde uzak kalır.
Bizi, çeken öznel çekimler araşır ve istendiklerimizde bizi bulur.Yaşadığımız nesnel olayların özü de içsel öznellerimizin nefsi izleklerimizden yola çıkmış.
-Zihin atlasımızdaki renklerin muharriri biziz.

-Görmezden gelmek, kendimize, başkasına biçtiğimiz öznel bir cezadır.Kesilmiş bir öçtür.Bunun savusu zor.

Oysa her zaman sevgiyle ifade edenlerin geleceğinde ışık var.
-Affediyorum.Azizlerin kullandığı yücel bir eylem. Kaliteli yaşamı bilenler affeder, affının süzgecinden geçirir hayatının sahilinde olanları.
-Ki biliriz ki insan hata yapma makinasıdır.Özümü yanılgılar, hatalar, nefsin istemleri üstüne kurulu.
-Duyulsamalar bizi yönetir.Özgür ruhun önüne setler kurulmaz. Özgür ruhun kurgusu kendi vasilerinde olmalı.
-Denklem.
Özel bir duruş, kaliteli yaşamın bilincinde kurulmalı.Terazinin kefesinde eşit olmalı algılar, olgular, hisler, istemler.Kadere teslim bayrağı çekmiş lal ya da kör değil insan.İnsan kendini aşmaya, kendini bulmaya, ruhunu beslemekle meşgul yaşam yolcusudur.

Kendimizi ifade etmenin etken çatılarında özgür bir eylem olarak doğru cümlelerin öznesi olmalıyız. Yanlışlarımızı, yanılgılarımızı yüklemlere yükleyerek mutlu dünyanın cümlesi olamayız.

-Dünyaya geliş nedeninin imgesinde dünyaya alıştırmalarımız olmalı.
Bilinçlerimiz var.Görevlerimizi algılamalıyız.Allah bu dünyanın bütün nimetlerini sunarken karşılığında kulluk ister.Bu kadar güzel yüreğe,bedene, ruha,içsel gücü sahibizi.Bu kadar da güzel bir dünya sunulmuş, ödevimizi aksatmak ruha zarardır.Ruh , özüne sadıktır.


Gerçekler mavidir.Berraklarımıza yakın, köpük köpük hislerimize akar.Temiz olan özümüzdür.Kirlettiğimiz her şeyin dersinden özümüzü paklama çabalarımız var.

-İnsan hep güzelliğe, güzel olana odaklıdır.Kötülük aslında ders bile değil.Bir kimlik kirliğidir,arınmak için mutlağın suyuyla yıkanmak için kendimizi buluştur.
-Pişmanlık içimizdeki en soylu ruhi ekmektir. Pişmanlıklarımız bizi yoğurur insan eder,kul eder,özgür ruhu besleyen yollar açar.

-İnsan hep özgürdür,özgürlük özgür olmadığından sonsuz özgürlük ararız. Yani içsel avuntularımızın tanrıcılığını oynarız.
-Hep” bana.”lığı oynarız.Oysa rolüne çalışmadığımız onca yaşam eylemi var.Sorumluluklarımızı unutmak özgür ruha zarar verir.


Ruh , özüne sadıktır.Özünün öznesi olarak özlemleri bilinçlice yaşamak için çabalar.İnsan kendi doğrularını mutlak doğrularının özünden arındırarak yaşamalı ve ruhuna temiz yarınlar sunmalı.