A canım kardeşim, tabii ki severim seni. Neden sevmeyeyim ki? Her şeyden önce, o kadar çok ortak noktamız var ki, say say bitmez.

Öncelikle, aynı Yaratan tarafından var edilmişiz. Aynı hamurdanız ikimiz de. Kaşımız, gözümüz, boyumuz, huyumuz, suyumuz ayrı olsa da, hamurumuz aynı. Onca âlemler içinde, aynı dünyaya sığdırmış Yaratan ikimizi de ve onca memleket arasında da tutmuş, aynı bayrağın altında bir araya getirmiş bizi. Az şey mi?

Seni severim sevmesine de canım kardeşim… Yahu, ne diye sen de saçını oradan ayırıyorsun ki? Ben saçın öyle ayrılanına gıcığımdır, benim liderim saçını bu şekil ayırdığından beri. Hem, senin sakalın, bıyığın niye öyle? Sen kesin vatan hainisindir ya da onlara sempatin falan vardır. Şimdi, sende o saç, o sakal, o bıyık şekli olduktan sonra, ben seni nasıl sevebilirim, canım kardeşim?

Bak, “Canım kardeşim” diyorum. Sakın yanlış anlama!