Baş

“Balık baştan kokar”

Nasrettin Hoca’ya sormuşlar; Dünya’nın ortası neresi? Cevap vermiş “Şu eşeğin durduğu yer”

Gerçekten de kürenin düzleme değdiği her nokta merkeze dikeydir.

“Zerre küllün aynasıdır”

Evrene en hakim olduğumuz yer kendi bulunduğumuz noktadır.

Evrende her noktadan evrenin tamamını gösterecek kapı açılır. Zaten bir noktadan bahsedilir evrenin var oluşunu izah için.

“İlim bir noktadır cahiller onu çoğaltmıştır” Hz. Ali

Evrende dengenin bozulması; bozuk başlarını evrensel işlere sokanların yüzünden oluyor. Kelebek etkisi var. Güzel insanlar da düzeltmeye çalışır.

Bozguncuları anlamak için tahterevalli örneğini kullanacağım. Tahterevallinin iki kutbuna sağ ve sol kutuplarına oturmuşlar sahtekarlar. Birbirlerini nöbetleşe yüceltip alçaltırlar! Birbirlerini aslında kullanırlar. Denge sağlamak değildir maksatları galebe çaldıkça yükselip parsayı topladıktan sonra diğerine yenilir ve alçalır. Diğeri yükselince o parsayı toplar. Böylece birbirlerini yücelte alçalta malı götürürler! Alçalan mağduru oynar, yükselen de zalimi…

Kuranda bir de önde olanlar bahsi var, onlar öndedir ama bu boyutta baş olmazlar. Yani başlarını yükseltmezler. Diğer menfaatçiler gibi.

Baş olanların, başta olmak için birbirlerini karalaması yüzünden denge bozuluyor! Her ikisinden de bir yol olmaz inanın. Enerjilerini birbirlerini indirip kaldırmakla harcarlar. Mevcut potansiyeli yerler bitirirler. Bu potansiyel insanların yüzyıllar içinde kazandıkları her şeydir. Din olur, milliyet olur, ahlak olur, özgürlük olur. Hepsini yerler; utanmazlar, doymazlar.

Halk arasında “Baş ol da ne başı olursan ol” derler. İşte bazıları baş olanın ayrıcalığına taliptirler. Çünkü tarihsel süreçte peygamberler, padişahlar, krallar, halifeler, hocalar, tarikat liderleri, cemaat gediklileri bu ayrıcalıklardan faydalanırlar. Bu ayrıcalıkların neler olduğunu burada yazmayacağım uzun sürer, “seçilmiş ırk” ayaklarını bilirsiniz! Önceki yazılarımda var. Bunlardan bazıları asalak, parazit gibi boşluklara yerleşerek toplumu kemirirler, çökertirler.

Son tahlilde;

İnsanın evrene en hakim olduğu nokta kendi bulunduğu yerdir. İnsan kendini bilirse, asalak olmak yada aracılara yardımcı olmaktan kurtulur. Baş olma sevdasına düşmez, geçici bir heves uğruna tahterevallinin karşısına rakip birilerini oturtup onu kullanarak yükselmeyi planlamaz; tabi ki karşısında olanın da onu gereğinde alçaltmasına razı olmaz. Olursa belasını bulur; buldular, bulacaklar!

Selametle;

Ahmet Bektaş