4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma
Ah Leyla, vah Leyla ….
Senin uğruna eskiden çöllere düşerdi ya Mecnun . kuşlar yuva yapardı saçlarına. Ah Leyla, çölünden vazgeçtik modern zamanda. Senin kanını akıtırız asfalt yollarda.
Senin kuyuna-evinin etrafına- yaklaşamazken âşıkların, modern zamanda düşürürler seni yatağa…
Ah mecnun vah mecnun nelerdesin?
İnsangillerimiz modern zamanda öyle geçmiş ki kendinden artık ne Leyla var ne de Mecnun. Hani Leyla senden Mevla’ya geçecektim. Modern zamanda kendimden geçer de kendimi ararım..
Leyla sende bilirsin eskiden âşıkların sana mendil atardı, mahallenin etrafında dolaşmaktan bile utanırdı. Modern zamanda adını yazar oldu duvarlara, çizer oldu koluna. Üstelik geçiciydi bunlar yüz vermezsen gider üstünü boyar…
Sevginin adı oldu “çorap değiştirme” sevgili oldu “manita” yalvarışların adı oldu “kur yapma”….
Ah Leyla, sen mi değiştin Mecnun mu?