Sıcak bir bardak kahveyi beklediği gibi yorgun bir insanın bende öyle bekledim seni ! Sanma ki çok şey değişti. Bazı şeyler başka şeylerin yerini aldı o kadar. Yokluğun eskisi gibi bir boşluk değil artık. Acıtmıyor. Fazlasıyla alışmışım darbe yemeye ki nasır tutmuş her yerim. Ama pes etmedim. Hep umudum oldu. Korkar oldum sevmekten ama sevmeye çalıştım işte. Denedim... Çünkü başkalarının masumiyetini senin yaralarınla kirletmek istemedim. Bir de ön yargının kötü bir şey olduğunu öğrendim. İnan bana kimse ön yargı damgasını yemeyi hak etmiyordu etrafımda ve hepsi ama hepsi senin suçun. Sayende olduğum mutluluğu bile hak etmeyen kendini beğenmiş bir insandın sen çünkü. Hala öylesin ama hayatım da yoksun o kadar. Aslına bakarsan keşke hiç olmasaymışsın. Sen gittin diye dünya yıkılır sanıyordum. Yıkılmadı mesela. Ağlamadım mı ? Ağladım. Ama artık bitti . Gerçekten. Artık umut dolu hayallerim var benim çünkü ön yargı olayını kaldırdım. Belki de hayatımın aşkı ön yargı yüzünden hep ertelendi. Kimler için kötü dediysem iyi, iyi dediysem kötü çıktı. Ama ben ne yapayım seçtiğim malların hepsi defolu çıktıysa? Son olaraktaaaaaaaaaaaaannnnnnn çok güldürürse hayat korkma ağlatacak diye bir şey yok illa ki. Ağlamanı gülmeye bağlama ve özgürce gül çünkü ne demişler kimin ne zaman gülüşüne aşık olacağını bilemezsin! ;)