Sadece sesini duydum bebek! hiç görmedim seni.hayatın sana verdiği masumluğa temizliğe ağlıyordun.onca insanın bağrışları,çırpınışları arasında,sanki zamanı durdurup ’ben burdayım’ hala masum kalmış bir şeyler var diyordun.

Kulak verdiğim her sözcükten daha anlam yüklüydü ağlayışların.
çaresizliğin ortasındayken ’ben daha çaresizim çünkü büyüyorum’ demek gibiydi dakikalarla çoğalan sızlanmaların.

oysa sende büyüceksin ve kirleneceksin birgün.nasıl olduğunu bilmiyormusun bebek? bu kirli dünyaya kirli sebeplerle geldin sende,tıpkı benim gibi.
ağlayışlarımızda büyümenin acısı yatarken şimdi yalanlar yatmıyormu sanıyorsun?.
bende büyüdüm bebek,gülüşlerime acılarımı kattım.umdudun elinden tutup geçtim bütün tehlikelerden..

kırık bir kalbim ,mutsuzluğum ve hiçe saydığım bir dünya var omuzlarımda.oysa bende senin gibi masumdum önceleri..bana kalsa büyümemek için çırpın bebek!.buraları çok kirli ve derin,aklın varsa böyle kal.

bırak sana yardıma koşsunlar her ağlayışlarında.yanlızlık,acı ve umut korkutmuyorsa seni büyü!.ve sana yardımı olanlara koş, tıpkı her ağlayışında sana koşanlar gibi.



çabuk ol bebek! sen büyüyene kadar ölmek istemiyorum...