Kuşlar, başladıkları zikir halkasını neredeyse tamamlamak üzereydi. Beni karşılamak için toplandıklarını düşündüm bir an. Dik patikayı nefes nefese tırmandım. Tepenin zemininde yerden bir karış yükseklikte mezarlar sıralıydı. Yolculuğumun bu kısmında biraz dinlenmek ve buralarda görülmeye değer bir şeylerin var olup olmadığını sormak için uğramıştım kasabaya. Anadolu insanının misafirperverliğinin laf-ı güzaftan ibaret olmadığını ispat edercesine karşılamıştı beni kasabalı. İçtiğim kahvenin kokusunun bile kırk yıl hatırı vardı. Hele ki kasabanın ihtiyar heyetinin (ki ben taktım bu ismi onlara) cami manzaralı sohbetine doyamamıştım.
Buranın ne zaman köylükten kasabalığa geçtiğini öğrenince hissettiğim garipliğin neden kaynaklandığını da anlamıştım. Ahali ne kadar kasabamız kelimesini ağızlarından düşürmese de köy kelimesinin içlerinde bir yerde kökleriyle durduğu kesindi. Buraya çıkarken kullandığım patikanın başına kadar bana eşlik eden çocuğun söylediğine göre mezarlık terk edilmiş bir vaziyetteydi. Ne kendi ailesinden ne de başka aileden buraya gömülen yoktu. Nedenini sorduğumda ise bilmediğini dudaklarını büzerek göstermişti.
Uzun zamandır kimsenin uğramadığı mezarlığın çevresinde bir tutam bile otun olmayışı oldukça ilginçti. Rüzgâr her estiğinde bir parça toprak savuruyordu mezarların üstünden. En azından arada bir rüzgâr yokluyordu onları. İyi ama neden terk edilmişlerdi.
Kuşlar daha da hızlı dönüyordu şimdi. Çizdikleri dairenin ahengine hayran olmamak elde değildi. Aşağıdaki ölüm sessizliğini çığlıklarıyla bastırıyorlardı. Birbirini tamamlayan bir orkestranın tam ortasındaydım. Burada geçirdiğim her dakika kendimi buraya aitmişim gibi hissediyordum. Yalnızlığın girift koridorlarında birbirini bulmuş iki yolcuyuz. Ya da aynı dertten muzdarip iki hasta. Terk edilen buradaydı. Peki ya terk eden?
Bindiği trenin hareket etmesini beklerken yazıyordu bunları. Kompartımanın penceresinden mezarlığın bulunduğu tepe görünüyordu. Yazısını bitirdiğinde, yaslandığı koltuktan son kez baktı. Yeni arkadaşı eski dert ortağına…