Yürüyorum;
Çocuğum, bitkinim, her şeyden habersizim aslında ben daha yeni dünyaya geldim annemin bir tek sevgilisiyim, ne kadar güzel değil mi? Küçük olmak annenin göz bebeği olmak, ama bu gözdelik yürüyene kadar ilerleyecek
Dünyada şunu fark ettim, İslam artık kötüleşmeye başlıyor, aslında onu kötü yapanlar yaratılanlar, yaratana saygı duymazlar, çünkü onlar mal sevgisiyle kalacaklarını sanırlar, bu düzyazı ya da ne anlarsanız, bütün kinimi, nefretimi, hıncımı dökmek değil tersine sizlere bendeki ikinci kişiyi anlatmaktır.
Bu ara çok satır başı yapar oldum, anlatmak istediklerim nedense hep karıştırır oldum, acaba film etkisinden mi yoksa okuduğum kitap etkisinden mi? Daha çözemedim çünkü bakmadan yazmaktayım.
Ben, bu ara çok kötü olmaya başlıyorum, burada yazdıklarımı ilk defa sizlerle paylaşıyorum, ben en çok millî edebiyatı özlüyorum, bunları yazarken çok ama çok düşünüyorum, nedense hep kelimelerim sonu şimdiki zamanla bitiyorum.
Bakın şu halime bitkin, bitkin yürüyorum artık dayanamıyorum, iş mi? Hayat mı? Dayanmaya çalışıyorum.