Ededbiyat Defterinin Gönüllü Katiplerine,
Başlamak heyecan, heyecan da biraz korkmaktır. Korkumuzdan olsa gerek ağlayarak ’merhaba’ deriz dünyaya. Alıştıkça ağlamaların yerini gülmeler alır. Hayata tutunmak alışmakla mümkündür. Alışmak da uyuşmaktır aslında. Alışan uyuşur, uyuşan alışır ve, tabiri caizse gevrek gevrek, güler.
Gören ve bilen için her an yeni bir başlangıçtır. Ne yazık ki alışıp uyuştuğumuz için hayat artık rutinden öte bir anlam ifade etmiyor çoğu zaman. Belki de bizden istenen budur, alışmak ve rutine ayak uydurmak. Tam da bu noktada edebiyat devreye girer işte. Edebiyat alışmaya, uyuşmaya neşter vurmak ve insanı her daim dipdiri tutmak için vardır, olmalıdır. Edebiyat Defteri’ ne bu uğurda üç beş kırık dökük cümle çiziktirebilsek ne mutlu bize. Edebiyat Defteri’ne edebi ve ebedi satırlar nakşetmek dileğiyle... Herkese içten sevgi ve saygılarımla...