BENİ BANA YAZ..!

Yazılanların tükenip çekildiği yerde şüphe yağmurlarındaki infazın başlangıcı suallerde ıslanıyorum.

Bir doğum başlıyor gebeliğin bittiği yerde ,yeni bebek sancılarla tanışıyor ruhum gel git lerin kuruttuğu ben bana yazılmak için keskin bir hamle yapıyor ,sadist sancılar kırılıyor sayfaya kalem değiyor.

İçimdeki iki ben konuşuyor yazacaklar tükendi kısırsın sen artık cebelleşmeyi bırak at kendini okyanusa boğulmak hak sana, ama içimdeki ikinci ben isyanı kurşun yapıyor doğumları boşaltacaksın çünkü sen nefes alıyorsun yaz günahlarını , sevaplarını,hislerini, aşklarını yaz sen hep yaz diyor ister siyah ister beyaz , kelimeler eğri büğrü olsun yaz sen..!

sorular dövüyor beni,içimde çoğu zaman sessiz ama sesli küfürler yükseliyor harflerin beline yerleşmek istiyorum, sanki ben teselli arayan bir hasta yazmaksa doktor bana.

Geceler var kirpiklerimde usul usul konuşan sabahları bekleten sevdalara çile çektiren.
Ben bölünmüş ya ,ağlayamıyor da artık düşünceleri bir yığın yapmış kış uykusuna yatırmış ama karmış aslında ,içi bembeyaz, umutlar umutsuzluğun belini büküyormuş çoğu zaman gözler güneşe bakıyormuş ama yangın yokmuş hep soğukmuş taşlar.

İki çırayı birbirine sürüyormuş eller , nafile olmuş zamanlar hekimlermiş çile çeken hastalıksa sırıtan bir aymış gecede , dudaklar üflermiş sabahı, gören göz aşkmış aslında kör olansa zaman.
Aşk bekler ilk hasadı onu tutacak avuçları taşıyacak ayık yürekleri.
Aşk var ya aşk yerdeyken gökte görünür gökteyken yerde ama aşk ikisininde yüreğindedir yağmurlara gizlenmiştir ama adı ateştir, teri olmayan bir sıcaktır soğuğu giydiren güneştir.


Yaşlılık nedir ki çizgiler mi...? kuru öksürüklerle başlayan bitmez hıçkırıklar mı, yangınlar mı ya da ısınma bilmeyen donmalar mı.?

Bilinmezin içinde gezmek ve hep bilmek mi aslında,yalanla başlayan gerçekler gibi yaşlılık attığın ilk adımlara dönüş sendeki sana yazılmakmış aslında.

Kalp tekleyen motor gibi ,su değil aşk kaybediyor aslında bilmez misin ki su zaten aşktır bedende.!

Kızgınlıklarım en kızgın yağda cızırdamakta tavada ama yanan görünen ateş, o bile yok ki ocakta.

İçimdeki benler ergenliği başlatıyor yeniden atıyor kendini uçurumlardan ama düşmüyor düşmüyor işte.!
Çiçekler harmanlanmış ruhum güller ve yasemenler arasında ince bir kıyıda çökmüş alının tam üstünde yeni filizlenmekte olan kırışıklığa sığınmış düşünmekte, ben böylesine düşünürken renklerde harmanlanmakta ruhumda bahar yaklaşan bir yolcu ve aşk bu mayısta gelin olmuş hemde doğduğu gün eş olmuş yıllardan sonra gelen adamına... bu sefer gemi varacak işşallah limanına.1

sevmek saklambacı unutmuş en yakın panayırda ,zirve sevgilinin yeşil gözleriymiş aslında hadi yüz kıyıya nilüferler sudayken çıkmış karaya ama ıslaklık bitmezmiş bu aşkta yağmurlar hep ağlamakta.!
Beni bana yaz dedim de .! bu sensin aslında ben sana yazıldım nikahlandım mühürüm olur sonsuzluk bırakma beni adamım.!

Gitmekle kalmak arasında bırakma beni tut ellerimi, gülün tomurcuğunda da unutma nefessiz kalırsam eğer aşksızda kalırsın sevgili , tut ki üşümeyeyim tut ki yanmayayım tut ki gitmeyeyim.!

Gidersem düşersin sevgilim..!
gidersem eğer yanarsın özlemlerde.1
gidersem boğulursun yalnızlıklarımızda.!
Ben sana yazılmadım ki ben bendeki bana yazıldım işte oda sensin sevgili.!
Bizde ki her bitiş yeni bir diriliş aslında nasıl her doğum ölmekse, bende sende var oluyorum sevgili..!

işte o yüzden tut beni, hilalli gecelerde hep sen sar beni.!

Seni seviyorum, sende yürümek ve seni gezmek ne güzel sevgili ellerim ellerine sevdalı gözlerim gözlerine yaralı, aşkım adamım hoş geldin bana, sana yazılmak coşkuların en güzeli sen hep tut beni. !

5 mayıs anısı..
darısı tüm sevdalara..!
Hatice Nilüfer Karataş Dirilen.!