A insan Tanrı kitabı sensin sen, padişahın güzelliğine bir aynasın sen. Kainatta ne varsa senin dışında değil. Her ne istiyorsan kendinden iste, kendinde ara. Her neyi arıyorsan o sensin sen.

Değer bakımından iki dünyadan da fazlasın. Fakat neyleyeyim ki değerini sen bilmiyorsun, kendini ucuza satma çünkü değerin pek fazla senin.

İnsanı görmek, bilmek; onun iyi-kötü yönlerini bir tarafa bırakıp özünü anlamaktır”

Dikkat eder iyi bakarsan görürsün ki; suçlu, isyankar, iyi-kötü, itaat eden, etmeyen, şeytan, melek Tanrı’ya kulluk etmededir.

İnsan pek büyük bir şeydir, onda her şey yazılmıştır. Fakat perdeler ve karanlıklar kendisindeki bilginin okunmasına fırsat vermez.

İnsan kuşkular içindedir. Ondan kuşkuları gidermeye imkan yoktur, meğer ki aşık olsun. Aşık oldun mu hiçbir şey kalmaz.

Bir insan vardır ona denizler yetmez, başka bir insan vardır ona birkaç damla yeter.

Mevlana (Fihi ma-fih ve Rübailerden)