Biz kadınlar, detaycı bir düşünme sistemine sahibizdir, yaradılışımız gereği…

Önce detayı görürüz, sonra bütünü…

Kadınsal bir sezgi derler ya, bence sezgiyi sağlayan da bu detaycılığıdır kadının… Farkında olarak da yapmayız aslında biz bunu genelde, öylesine gelişiverir, kendi kendine…

Aldatılmanın en ağır yanı da budur işte!...

Salak yerine konulmuştur…

Çünkü… Farkında bile olmadan biz biriken gözlemler, aslında biraz biraz bize sinyal vermiştir ama asla kondurmak istememişizdir…

Bunun altında, özgüven de yatar, korku da… Karşı tarafa duyulan güven de, aileyi bozmamak için özen de…

Her şeyden önce, savunma mekanizması vardır insanların, farkına bile varmadan çalışmaya başlamıştır bile o mekanizma…

“Yok canım, abartıyorum ben” de denilir içten içe, “kıskançsın sen deyip duruyor, sanırım adam haklı bir yerlerde” de… Ya da gereksiz onlarca kıskançlığımız olmuştur ki, artık yüzümüz bile kalmamıştır yüzleşmeye…

Ya da yakıştıramamışızdır kendimize…

Her neyse…

İşte kadını aldatılmada en çok yıkan da burasıdır!...

Bazı sinyaller alıp da, karşı tarafa güvenmek… İnanmak!...

Salak yerine konmak en çok acıtır insanın içini…

Çünkü… İçten içe o da kızıyordur aslında kendine!...

“Salak kadın nasıl anlamadın!”

Aslında, içten içe kemiren kurttan da haberdardır ama… O kurdu önemsememesine kızıyordur, belki de…

Yani… Bence biraz da öyle…

Aşık kadının adamının teninin bir başka hemcinsine değmesi, ona söylediği güzel şeyleri bir başka hemcinsine söylemesi çok canını yakar…İçi kıyılır…

Yalan söylenmiştir kendisine… İçi daralır…

Hak da etmemiştir, muhtemelen…

Özverilerinden dolayı kendine acır…

Ama… İçi en çok da kandırılmasına, yani benim terimimle salak yerine konmasına acır!...

O süreçte “seni seviyorum” da demiştir adam…Sevişmişlerdir de muhtemelen… Uykusunda sarılım, aşkım da demiştir belki, kim bilir…

Ahh… O “aşkım” ın aslında ona söylenmediğini düşündüğünde ve o anda kendini ne mutlu hissettiğini anımsadığında kadın aldatılmanın en acı noktasındadır…

Bilmem anlatabildim mi pek sevgili beyler…


Gülgün Karaoğlu
Ocak,31/08