TÜM ANNELERİN, "ANNELER GÜNÜ" KUTLU OLSUN....
___________________________________________

BEN HAYRANDIM ANNEME, HALA DA HAYRANIM ASLINDA!...

“Anneler Günü”, Amerika’nın Filedelfiya Eyaletinde Jarvis Adında bir kızın annesini kaybetmesi, onun için hissettiği derin üzüntü, özlem ve sevgi üzerine;

“Dünyada anne sevgisinin yerini dolduracak hiçbir sevgi yoktur. Yılın bir gününü annelere ayıralım. O günü annelerimizle ilgili anılarla dolduralım. Böylece annelerimize olan sevgi borcumuzu ödeyelim.”, diyerek arkadaşları ile birlikte kentin Belediye Başkanına gidip düşüncelerini paylaşmaları, Belediye Başkanının onları dinleyip önerilerini içtenlikle benimsemesi, önerinin gazetelere, yazarlara anlatılması, tüm bu çabaların amacına ulaşarak Amerika Birleşik Devletleri Kongresinin, Mayıs Ayının 2. Pazar Gününü “Anneler Günü” olarak kutlanmasını kararlaştırması üzerine, ilk olarak 1908’de kutlanmış, daha sonraki yıllarda da tüm dünyada ve 1955’den bu yana da ülkemizde kutlanmaya başlanmıştır.

Bir buçuk yıl önce annesini kaybetmiş biri olarak, annemsiz geçen bu ikinci “Anneler günü”… Annenin yeri çok farklıdır her zaman ancak annemi kaybettikten sonra Jarvis’i çok daha iyi anlıyorum. Ve içim burkularak çok daha iyi farkediyorum ki;anne, tekdir, yeri doldurulamaz, o olmayınca bir şeyler hep eksik, hep yarım kalır, “anne” sözünü duymak bile acı gelir insana, içini burkar, her nerede ve zamanda olursanız olun yaşlar göz pınarlarınıza hucüm eder, ağlayamaz içinize akıtırsınız gözyaşlarınızı, bir çocuk masumiyetiyle, acaba biri gözyaşlarımı görür de ayıplar mı diye…

Yaşınız kaç olursa olsun, içinizden bir çocuk kayıp gider annesinin cansız bedeninin olduğu yere, ruhu annesiyle, annesinin ruhuyla buluşur, kavuşur, huzur bulur ümidiyle… "Çocuklar, çocuk sahibi olsalar bile, anne-babanın gözünde hep çocukturlar.", derler ya hani, şimdi anladım ki insan kaç yaşında olursa olsun yüreği hep koşarmış annesinin peşinden küçük bir çocuk gibi…

Anne olmak zor, anne olmamıza rağmen annemizi kaybetmemiz zor, hele ki yaşarken gönlünü yıkmışsak annemizin, kaybının ardından vicdanımızı, içimizdeki “keşkelerimizi” bastırmamız zor, öyle zor ki! Ama, bu anlamda gönlüm öyle rahat öyle huzur dolu ki, kelimelerle anlatmak mümkün değil. Çünkü, annemle ne onun bize ne de bizim ona karşı hiçbir gönül kırgınlığımız olmadı binlerce şükürler olsun. Öyle bir anneye sahip olduğumuz için evlat olarak çok şanslıydık, o da her zaman bizle ilgili memnuniyetini dile getirdi, Allah razı olsun, cennet mekanı olsun İnşallah.

Gönülden dileğim o ki; bu dünya kimseye kalmıyor, yaşadığımız sürece gönül yapalım, yıkmayalım, gönülleri kazanalım, en başta da annemizin gönlünü kazanalım, yaşarken kıymetini bilelim.

Tüm annelerin, daha nice yıllara, sevdikleri ve sevenleriyle, sağlıklı, huzurlu çıkmaları dileğiyle, “Anneler Günü” nü kutluyor, büyük-küçük tüm annelerin o mübarek ellerinden öpüyorum.

09/05/2012
P. M.


Ben Hayrandım Anneme

Henüz küçük bir çocuktum,
Gelmemiştim henüz okul çağına...

Annem önde, ablam onun önünde,
Kardeşim annemin elinde...

Ben sallana sallana arkada,
Gidiyorken ziyarete dayımlara,
Annem seslenirdi dönüp arkaya;

"Hadi kızım, adımlarını azıcık aç ta,
Kalma arkada !"

"Tamam anne, hızlı yürüyorum ama,
Yetişemiyorum sana..."

Hızlı yürür gibi yapardım dururdum sonra,
Derdim yetişmek olsaydı, yetişirdim aslında !

Ama, ben yetişmek istemiyordum ki;
Ben annemi seyretmek istiyordum doyasıya !

Fıstıki yeşil döpiyes elbisesinin içinde,
Bir prenses zerafeti,
Bir mankenin güzelliği vardı annemde...

Ben anneme hayrandım,
Hala da hayranım aslında !

Hala o asaleti duruyor ruhunda,
Yetmiş küsür yaşında ama,
Binlerce şükür Allah’ıma,
Hala dimdik olmasa da duruyor ayakta,
Hala koşturuyor muhtaç olmamak için muhanata,
Komşuların yardımlarına...

Varsa evinde yenecek bir lokma,
Tutar verir yarısını komşusuna,
Sonra da oturur şükreder Allah’ına,

Hiç yük olmadı şimdiye kadar evlatlarına,
Sıkıntı vermek istemedi hiç yavrularına,
Oysa ki her zaman yeri var başımızda,
Allah nazarlardan saklasın da,
Sağlıklı, huzurlu ömürler sürsün inşallah!

Ben anneme hayrandım,
Hala da hayranım aslında !

( 29/09/07 08:30)

Perihan METİN

CENNET MEKANIN OLSUN ANNEM, ALLAH RAZI OLSUN SENDEN....