Susunca biz, eşya konuşur dinleriz...Üstelik bizim gibi içinde yalanı olmayan bir dil ile konuşur...Çiçeğin masum ve zarifliğini, akrebin tehlike anındaki kendini zehirleyişini, penguenlerin yavrularının üzerinde nöbetleşe bekleyişlerini, güneşle ateşin şiddetindeki tehtidini, suların dinlendirişini...Biz bunları hep ibretle izler, bazen bağlantısını kurarız hemen, kendi hayatımızla...Benzetmeler yaparız...Biz de, bizde de...

Aşağıda örneğini vereceğim dillendirilmiş varlıklar ise bizden...Bir kurgu hikaye oluşturulmuş, izlediğim bu videoda...Paylaşım sitelerinden birinde rastladığım bu sunum, inanılmaz derecede, inanılırı anlatıyor...Çiçek, böcek, bulut , ateş gibi kendilerini dinleten varlıklar etkileyicilikleri ile zihnimden geçer dururdu ama, insan yavrusu olan bebeklerin dillendirilişi ,doğrusu yalnız beynimdeki dudakları değil yüzümdeki ,kalbimdeki dudakları baştan sona anlamla tebessüm ettirdi...Kaç kez tekrarla seyrettim durdum...

Türkçe altyazısını aşağıda aktarırken her cümlesinin fikri ve hissi tebessümünüze sebep olacağını sanıyorum...



Hamile bir kadının karnında iki bebek konuşuyor;

Biri imanlı diğeri değil. Biri diğerine soruyor:Sen doğumdan sonraki hayata inanıyor musun?

İmanlı: Tabi ki doğumdan sonra bir hayatın olduğunu herkes biliyor.

Biz buradayız çünkü,ileride (doğumdan sonra) olacaklara hazır olmalıyız,güçleniyoruz..

İmanlı olmayan : Bunların hepsi saçmalık! Doğumdan sonra hayat falan yok!...Yani doğumdan sonraki hayatı düşünebiliyor musun?Nasıl bir hayat olabilir ki?...

İmanlı: Her şeyi tam ayrıntıları ile bilmiyorum ama orada ışık , sevinç olacak.Mesela kendi ağzımızla yemek yiyebileceğiz...

İmanlı olmayan: Bu çok komik! Bizim kendi göbek bağımız var,onun sayesinde besleniyoruz.Ve oradan hiç kimse geri gelmedi.Doğumdan sonra hayat bitiyor!

İmanlı : Hayır! Ben doğumdan sonraki hayatın tam olarak nasıl olduğunu bilmiyorum.Ama şunu biliyorum ki doğumdan sonra anneyi göreceğiz ve o bizimle ilgilenecek.

İmanlı olmayan:Anneyi mi?Sen anneye mi inanıyorsun?.Nerede o?

İmanlı : O her yerde,o bizim etrafımızda,onun sayesinde biz yaşıyoruz.Onsuz biz hiçiz.

İmanlı olmayan: Tam bir saçmalık!Ben anne falan görmedim,beli ki yok.

İmanlı: Ben buna katılmıyorum!Çünkü etrafta sessizlik olduğunda onun şarkı söylediğini duyabilriz. Ve bizi okşadığını hissedebiliriz.Ben inanıyorum ki bizim gerçek hayatımız doğumdan sonra başlayacak.

YA SEN İNANIYOR MUSUN?