Şair olmak için yola çıkan şiir yolcusuna denebilecek sözler olmalı mutlaka. Şiir bana göre bir yüksekten atlamadır. İnsan bir metre yüksekten atlasa birşey olmaz, iki ya da üç metreden belki bir yerleri incinir. Yükseklik arttıkça insanın sağ kalma ihtimali düşer. Şiir yolculuğunda enel-şiir diyebilmek içinse hedef daima zirveler olmalıdır. En yüksekten bırakacaksın ki kendini şiirin varlık evrenine, seni kendi bilmeli. Yoksa bir iki metrelik atlayışlarla şiirle bir olmak mümkün değildir. Büyük şairler incelenirse onların şiir noktasında nasıl bir atlayış sergiledikleri görülebilir.
Onlar sözcüklerin dünyasında yaşamı yeniden oluşturmanın sırrına vakıf olmuşlardır.
İmgelem dünyasının sarhoşluğunda şiiri kaybetmek elbette çok kolaydır. Alt alta yazılmış güzel söz öbekleri değildir şiir. Şiir kendi içinde bir bütünlük taşıyan minik bir evrendir,
atom örneğinde olduğu gibi.
Dikkat edilmeli şiirin elinden tutarken ne onun istediği yere gitmeli ne de sürükleyip onu istedidiğimiz yere götürmeli, ortaya çıkan şeyin şiir olabilmesi için.

Saygılarımla
ALİ RIFAT ARKU 18/05/2010