Akşam kimilerine göre karanlığı,kimilerine göre sadeliği kimilerine ise yalnızlığı ifade eder.Bana sorarsanız ben akşamın güneşini severim sevgiliyle el ele tutuşup sahil kenarlarında hayal kurmayı severim.Akşam gerçekliktir saflıktır.Ay güneşin üstünü kapattıktan sonra bütün çıplaklığıyla gerçek soyunmuş olur.

Ve en güzel sözler akşam saatlerinde söylenir.En güzel şiirler akşam saatlerinde yazılan şiirlerdir.Çünkü;gerçeklik vardır içlerinde gündüzün boyası yoktur onlarda.

Akşam vakti sokakta yürümenin tadı da bir hoştur.Gökyüzüne bakıp,ayı,yıldızları seyretmek;o müthiş sanat eserini görüp de karşısında iki güzel söz yazmamak mümkün değildir.

Bazen sevdiğin yanında olmaz.İşte o zaman akşam sana öyle iğrenç, öyle kasvetli gelir ki!
Bir an evvel gündüzün sahte güzelliğini görmek istersin.Başını yastığına koyarsın ama uyuyamazsın çünkü:delice onu düşünürsün akşamın güzelliğini tattığın insanı...
Duvarlar üstüne gelir,sonunda istediğin olur.Güneş doğmuştur.Ama sen onu düşünmekten kurtulamazsın.