Sevginin ve şefkatin
Halin sabrında olgunlaşan kanaatin ve naif zerafetin
Edebin en tabii dilinin, ruhi ve akli yetilerin, vicdani hassasiyetin vecdinden
Uzaklaşmak, hırçın mizacın sahibi bulunmak,marifet olana değil, acziyetle yol bulmak nefsidir


Kul öncelikle nefsini tanımalı
Had ve hududunu hakikatin deryasıyla durultmalı
Bilirin edasından kurtulup, tevazuu ile yaren olmalı, aklını edeple yoğurmalı
Haldilinden konuşmalı, zan içinde nefeslenmekten uzaklaşıp, feyzin ve meşkin hazzını duymalı


Vazgeçilmez olan aşikardır
Hak ve sevdasıyla yol alan kul sevdasını yaşatmaktadır
Aşka ihanet eden, heva ve heves olarak nitelendiren, İsm-i azamdan anlamayandır
Nefes için nedensiz ne vardır, her sır aklı ve vicdanın ihlas nidasıyla gönülde birgün açılacaktır


Öğrenmekten korkma
Ve fakat merakını furu meseleler ve asılsız işlerle yorma
İzan ve gönül usanmaya başlamasın,lafazanlık zehabı suskunluğunu bozmasın
Sabrın ve sadakatin en bakir hali naifliğiyle ruhunun vecdinde bulunsun, inayetten korkmasın


İnsan bazen neden şaşar
Batıl ve makbul olmayan inaçlar ne hikmetse hala yaşar
İman edilen her hakikat saklı değildir,Kitab-ı celil neden anlaşılmayan mübarektir
Kalbinde yaşatmadığın her ne varsa, tatlı bir tebessüm ile nefesini kuşatmıyorsa nefsin arkidir


Günü birlik telakkiler
Hatırlandıkça ah u ar ettiren saikler ve içi burkan ukteler
Ne vakit çare olacak, mazi senide birgün içine alacak, figanın o vakit duyulmayacak
Belki en yakınların o an ağlayacak ve fakat asıl olan haşyetiyle nefsini bulacak, ruhun sızlayacak


Ölmeden ölmek demek
Hakı bilmek, nefesi maliki için tasattuk ederek hasretmektir
Emr-i bilmağruf ve nehy-i anıl münker için ceht ederek ihlas ile bütünleşerek gitmektir
Varlığını rıza dairesinde, yokluğunu kanaat dirliğinde besleyerek,kul olabilmek için azmetmektir




Mustafa CİLASUN