küçük adama;

ne kadar oldu hatırlamıyorum seni kucağımda tutmayı?sanki bir asır geçti ve yokluğun sina çölünden daha kurak...bir hurdacı misali kapı kapı geziyorum içimde senle olan anılarımı tazelemek için ... minik oğlum,annenin yeni eklediği fotoğraflarını gördüm bugün.gömlek giydirmiş sana.ayrı bir yakışmış.bugün çocuk bayramıydı oğlum.abin ve ablan yanımdaydı ama kucağımda senin boşluğunu ,kalbimde ise yokluğunun acısını hissettim.belki sarılmayı da öğrenmişsindir diye avundum bugün.henüz bilmesen de ziyanı yok ben hiç ayırmıyorum seni kalbimin kollarının arasından...

annenin kararlarını yargılamıyor ve saygı duyuyorum ama anlamıyorum oğlum.şu an sadece sana dokunmak ve o bebek bebek kokunu içime çekmek istiyorum.dünya keşke bu kadar kötü olmasaydı ve biz büyükler onu bu kadar zorlaştırmasaydık.bensiz büyüyeceksin.yürüdüğünü,konuştuğunu göremeyeceğim. yanında olamayacağım. ama emin ol bu benim kararım değil.bilmiyorum video günlükler tutmaya başladım bugün.bir gün büyümeye yetişemezsem benimle ilgili fikirlerin olsun istedim.merak eder her çocuk kızsa da sevse de neye benzediğini babasının.ölüm fikri esir alıyor beni.sanki kaldıramayacağım gibi geliyor.ne olacak gerçekten bilmiyorum oğlum ama hep seni hissettiğimi ve içimden sana seslendiğimi biliyorum.bir olan bir Sahibimiz var Toprak.sana kim ne anlatırsa anlatsın O doğru yolu ve doğru olanı kalbine işleyecek.sonra yine O’na döndürüleceğiz.belki burada bir hayatımız olmayacak ve birlikte de olamayacağız ama emin ol ben senin her iki dünyada da Allah rızası için çok seveceğim.

Altar Toprak KENAR ’a babasından...