…
Fâhir bir gece... Sarhoşluğu bir figan ki içten içe… Ağlayışı subhmisal, gözlerinde yalnız üç harf… Tasvirinde bin güneş aydınlığı sanki, hayli karanlık meftun bir ayrılık gecesi gibi, yakar gibi… Esvaplarını giymiş öylece, mest-i harab. Kokuna hasret, hasretine hasret bu gece, Nur’una hasret… Yollarında nârıbeyza, hayalatında sönmez bir dert bu gece.

Sahil bu gece pek kaypak! Ne sen gelirsin, ne senden esintiler. Beklemek angarya bu gece… İnsicamında bir hıçkırık yer yer…
Çal kemancı kandiller Beykoz’da söndü bu gece, vefasız çıktı bu gece… Gittiğin yol efkâr kaldı ellerimde, gözlerim bakamaz, kalakalırım bir ben ile…

bakma ellerim derim, bakma özlersin, beklersin gelmez! bakma ellerim bakma..
yak bir sigara, dokunma bırak yansın, kirletme ellerini ellerim, belki gelir, belki…
tutarsın ellerimden, biter bu hasretlik, geri dön desem çıkar mısın öldüğün yerden, mezarına âmâ eder misin? Bir bardak çay sevdalığı kalır ellerimde, o gün kıyımdan yanar geçer… bilmezsin gidişini, ben denli yakışını… ölümünden kelli 3 sene bitecek bu gece..
ellerin başkasının sultanlığı bilirdim, ve öyle güzel bakardın ki gözlerine, ahh beni de öldürmeli bu gece.. akan suyum kurur, mezarına bir demet gül koyamadan kurur gider ötemden bu gece. Bu gece sensiz geçen her gece…

ölüm ki, ne ölüm! Senin ölümün, gidişin… beni serzenişlerde mahkum edişin. Dön gayrı yetmedi mi bu gece? senelerdir yaktığın ateşi söndürmeli gayrı. Sen gittiğinden beri hep aynı gece… hiç geçmedi o gece!!! Hiç sönmedi ellerimde… gözyaşlarım o günden beri durmadı hiç, susmadı şarkılar ve bir sen âbâd oldun…

ayrılık… hiç olmayışının gidişi… birileri hep gözlerinin ardında, seni izliyor… gözlerinin altında bir ben, affına mağrur…
bu gece kendimden bir yerlere, kendimden kaçmaya geldim, aslında hiç yoktun, ölemezdin ve o bir yerler ki… sen gibi, biz gibi…
hiç olmadı….
Uğur Şener