Geçtiğimiz günlerde bir şiir yarışmasına, şiir yetiştirmek üzere yazma çalışmaları yapıyordum; yazdığım dizelerdeki duygu yüklü kelimelerin anlamları benim düşündüğüm ve bildiğim anlamlarla aynımıdır değil midir? Diye lügate bakma ihtiyacında bulundum. Baktım, ama ne yazıktır ki aradığım kelimeyi TDK’nin çıkarmış olduğu lügatte bulamadım ve çağımızın önemli bilim dehalarından olan Googleye (!) sordum:”fetir” nedir? Aldığım cevap sayesinde mutlumu olayım, yoksa fetir gibi yerli bir kelimemizin karanlık bir odada; karanlık kapılar ardında unutulmasına mı üzüleyim bilemedim.
*
Google’den aldığım cevap benim zihnimdeki karşılığının aynısını yansıtıyordu. Fetir, Karadeniz bölgesinde saç üzerinde kızartılmış bir ekmek türüdür.(aynı zamanda sıcak haldeyken içine tereyağı konup yenmesi kadar mutluluk verici bir şey yoktur.) fetir’in tadı güzeldir. Güzel olmasına da keşke(bu kelimeden nefret ediyorum) fetir kelimesi anlamı bilinip zihin boşlumuzdaki kelime çöplüğündeki yerini almasaydı. Sözcük daracığımızda her zamanki gibi taze diri kalabilseydi diyorum ve başka dillerin etkisi altında kalıp diğer kelime ve sözcüklerin yok olmaması dileğiyle diyor ve yazımı burada sonlandırıyorum.