Sayıları hiç sevmedim çocukken anlaşamadım onlarla.Yazmaktı benim hoşuma giden,Anlatamadıklarımı yazardım ,kalemim saklardı sırlarımı şiirlerimi onlarda bulurdum kendimi neşemi,Yazdıklarımı okurdum saatlerce bitmezdi asla kelimeler ve sözler.okudukça daha çok yazardım bitmesini istemezdim..sanki yazmayınca okumayınca hayat duracak sanardım.Şimdi okuyorum da seni yazmışım devamlı.seni yazmak dan okumak dan hiç sıkılmamışım senelerce.Aslında ben kendim yazmış oynamışım senelerce.Seni okudukça yokluğunu hissedememişim.Artık yazmıyorum inan biliyor mu sun.Sen de kalemi yok ben diyeyim kağıt bitti.Artık okumuyorumda ..İnsan kaderini okur mu hiç.Bıraktım kaderimi meleklere Artık onlar yazsın ben okuyayım dedim .Tövbe isyan etmiyorum etmedim..Bu yalnızlığın adı çaresizlikse KADER yazdı da ben okumadım mı??

vahit volkan sevinç