Her ayrılıktan sonra söylenen meşhur cümle "Çok seviyordum, kendimi feda ettim ama kıymetimi bilmedi"

Söyleyen kişi farkında değildir ama; Ayrıldığı insanla tanıştığında duyduğu heyecanı, yaşanan güzel günleri, el ele gönül gönüle geçen zamanı, ayrı geçen her anın hüznünü, kavuşmanın sevincini bir cümleye sığdırabilmesi, olsa olsa çoktan bitmiş de uzatmaları oynanan eski bir sevdanın jübilesi olabilir.

Aşkı sevdayı kendi çabalarıyla elde ettiklerini zannedenler büyük yanılgı içindedirler. Nasip işidir sevda, kısmet işidir… Ne kaçarak kurtulabilir insan ne koşarak yakalayabilir. Gönülleri nakış nakış dokuyan Allah’ın lütfudur…

Öyle bir lütuf ki; kıymet bilende bir ömür konaklar ama bilmeyene küser gider çoğu zaman. Zorluklar, acılar, zulümler onu yıldıramaz, ölümler korkutamaz lakin değerbilmezliğe hiç gelemez. Bir yanıyla çelikten daha sağlam diğer yanıyla kuşkonmazdan daha narindir.

Yanmasını bilene insan olmanın sırrıdır, bilmeyene kahreden bir alev... Her oluşu içinde saklar, yaratılışın sırrı ondadır. En küçük atomundan en büyük galaksilere, evrene kadar bir arada durmanın sırrı aşkta sevdadadır. Onları cem eden kuvvetlerden en zayıf görüneni ama buna mukabil en uzun menzillisi olan cazibe kuvveti sevdanın şekil
değiştirmiş halinden başkası değilidr.

Sevdan kördüğüm olamıyorsa bir gün mutlaka çözülecektir. Çözülüp bitmiş bir sevdanın hesabını sormanın, başkasını suçlamanın ne anlamı var ki? O gün suçlu aramak istemiyorsan bugün duygularını hesaba çekmelisin. Giden sevdanın ardından şiirler yazmak şairlerin işidir…

Fahrettin Petriçli