Dün öğrendim ki...!

Bir arkadaşımın ısrarı üzerine başka bir doktora daha gittim... Anlattım hikayemi baştan sona, beni muayene etti "korkarım ki geçikmiş bir vaka" dedi bu durumda bir kaç tahlil daha yapmalıyız, ne kadar ilerlemiş , ne kadar yayılmış bilmemiz gerek, tedavinin bir kısmını öne çekmemiz gerekebilir ve sonra ameliyat ederiz..
İşte gözlerimdeki Uçurumun dahada derinleştiği andır o an ve ben düşmek üzereyim o yardan aşağıya, eğer beni tutan olmazsa, çekip geri almazsa gittim demektir eminim.. Kapattım gözlerimi, yaşlar indi aşağıya kenardan kenardan, elimde değil güçlü olamıyorum. Kesinlikle ağlamayacaktım, kesinlikle neden ben demeyecektim. Dedim dilimden dökülü verdi birden kelimeler. Yürekten seslendim sesizce, çığlığım yakarmalara dönüştü, isyanım duayla yer değiştirdi ve dedimki Rabbim bu benim günahlarımın kefareti olsun nollur..
Uçurum kıyısından seyrederken hayatı, ne anlamsız geliyor bunca peşinde koştuklarım, darılıp gücendiğim olaylar hiçmiş, hiç yani. Aslında hayat hiçmiş bu hiçlik içinde bende hiçmişim. Meğerse hiçlerle uyumuş, hiçlerle uyanmışım..Siz hiç sokaklara boş boş baktınız mı, insanların yüzlerine bakıp bir gariplik var bu alemde yarab, neden ruhsuz bu insanlar, neden bu gök kubbe bana hiçbirşey ifade etmiyor, bu taş yıgınları binalar neyin de nesi, noldu bu suya tadı yok, dediniz mi? Karşınızda gülümsyerek gelen birisine bakıp anlayamadığınız bir duyguyla bu ne şimdi ya, gülmek neydi dediniz mi kendi kendinize?
Bu gün bir adım daha yaklaşmışım ölüme, bir adım haha yakınındayım uçurumun. Gözlerim en diplerde takılı kaldı, aradığım neydi ki bilemedim. Baharla renkleniyor her yer ve bütün tabiat canlanıyor, uykusundan uyanıyor agaçlar ve hepsi yeniden doğuruyor dalında yaprağı ve çiçekle meyvesini. Oysa ben, ben bitiyorum. Benim yeniden uyanışım, yeniden doğuşum olmayacak, ben ne yaşamışsam bu güne kadar onunla gideceğim. Acaba, annem benden memnun mu, acaba baba mı çok kırdım mı, ya kardeşlerim onlara yeterince sevgimi sundum mu? ne sormaya ne dinlemeye cesaretim var. Allahım dedim, Allahım bana öyle bir iyilik etmek nasip eyle ki, ben gidince arkamdan o kalsın ve dualar gelsin. Çocuk yok, eş yok, bu da kadermiş ki arkamdan gözü yaşlı ağlayanım sadece annem ve babam olacak. Kardeşlerim kendi dünyalarında ilk gün eyvahhh giti çok erken diyecekler ve sonra yaşamları devam edecek.. Ne yüreğim dolusu "Seni seviyorum" dediğim bir sevgili, nede geleceğinden kaygı duyduğum ve ciğer parem diyeceğim bir yavrum var. Tesellm, yalnızlığım ve ölüm kapımda beklerken, insan olarak hiçte kötü birisi olmadığım düşüncem. Gece sabaha karışacak ve ben yine uykusuz günün doğuşuna şahitlik edeceğim. Nasıl olsa toprak anaya kavuştuğumda, amansız uykuya dalacağım. Neden şimdi uyuyupta bu güzelliklerden mahrum kalayım .
"Züğürt tesellisi işte benimkisi"


ÇOK KIYMETLİ BİR DOSTUMUN HASTA OLDUĞUNU ÖĞRENDİM. BU DURUMUN EMPATİSİ BİLE YAPILAMIYOR. RABBİM ACİL ŞİFALAR VERSİN İNŞALLAH DİYOR OKUYAN HERKESTEN DUA DİLENİYORUM..

NAZ.

12/04/2012