Eğer kaybedersem seni; mahvolurum. Hayallerim yarım kalır yokluğunda. Düşlerim paramparça olur, parçalanırım...
Eğer kaybedersem seni; yalnız kalırım. Yalnızlığı alırım en gizli yanıma. Kayıp çocuklar gibi kendimi arar dururum. Yokluktan var etme uğraşlarına girerim. Yapamam, kahrolurum…
Eğer kaybedersem seni; sokakta ki kimsesiz çocuklar gibi üşürüm. Soğuktan donmak üzere olan bir ölüyü oynarım. Dünyanın en uzun gecesi olur gittiğin gün. Buz kesilirim. Gülüşünün sıcaklığını eklemiş olsam da kimliğime, ısınamam. Sonu gelmeyen şiirlerim çoğalır güncemde. Sen de çoğalırsın gelmeyenler gibi ve bilirim sende gelmezsin, gelmeyeceksin…
Eğer kaybedersem seni; yollar uzar gözlerimde. Sana koşmaya çalıştıkça güçsüz ve aciz bir çocuk olurum. İmkânsızlıkların peşinde sürüklenirim. Sokaklar da gördüğüm her dilencinin ‘’Allah sevdiğine kavuştursun’’ sözü daha da yaralar kalbimi, en derinden. Kavuşamayacağımıza ağlarım dört duvar yalnızlıklar arasında. Başımı dizlerimin arasından çıkarıp da bakamam sensizliğime. Sen varken her şey vardı, sen yokken yok oldu her şey. Sen benim ‘’her şeyim’’din diyemem bir daha, dökülmez o sözler dudaklarımdan…
Eğer kaybedersem seni; aşka olan inancım sarsılır. Bir daha ‘’kimseyi sevemeyecek miyim? Seni seviyorum diyemeyecek miyim?’’ duygusuna kapılırım. Boşluklar çoğalır içimde. Derin bir sevda çıkmazına girerim. Hiçbir şeyi ve hiçbir canlıyı sevemem artık. Bir filmden arta kalan ‘’seni sevmek tüm canlıları sevmek gibi’’ sözü kalır kulaklarımda. Ölürüm…

Aşk nedir diye soruyorlar şimdilerde. Cevap veremiyorum onlara sevgilim. Oysa bilmiyorlar ‘’aşk o’nun saçının bir telinden, parmak uçlarına kadar uzanan bir ömür olduğunu. Bilmiyorlar aşkın sen, senin aşk olduğunu… Gözlerinin derinlerine baktıkça boğulduğumu bilmiyorlar. Kana kırmızı rengini veren kişiyi kaybettiğimi bilmiyorlar…’’ Gözlerimden okunmuyor yokluğun. Alnıma sürmemiştim oysa sensizliği.
Sana hep ‘’cehennem buz tutana kadar seni seveceğim’’ derdim. Cehennem değil de ben buz tuttum. Onlar benim öldüğümü bilmiyorlar sevgilim. Onlar benim nasıl yandığımı bilmiyorlar. Sonra oturup bir de buna ağlıyorum. Ölüler ağlayamaz diyor birileri, duymuyorum…

Alican Yıldırım / Aşk’tan Ölümler Beğendim
14.11.2011