Daha ne oldğunu anlamadan ağlamasıydı aslında kusuru.
Gözlerinden akan yaş değildi sanki ona göre.Ne olduğunu anlamamış sadece ağlama nöbetleri geçiriyordu.Aslında bir sebebi vardı ama nasıl söyleyebilirdi ki.Dökemiyordu sözcüklere,tam bir şey söylemeye kalkışsa düğümleniyordu kelimeler konuşamıyordu.
Herkes merakla başına toplanıp,ağlama sebebini sorgularken;
Ve birden yüreğine sebebsiz bir ağrı saplanmıştı.Geçecek sandığı bu ağrının günlerce geçmemesinden anlamıştı,bir şeylerin yolunda gitmediğini.Yaklaşık 6 ay önce canından çok değer verdiği sevgilisinden ayrılmanın üzüntü nöbetleri olduğunu düşünmüştü. Bu ayrılığı istemeselerde zorunlu bir ayrılık olmuştu.
Aslında ailesi delilkanlıyı çok seviyor ve kızlarını mutlu edeceğini biliyorlardı bilmesine ama;
Ayrılıklarının 4 gün öncesi kızın okulda olduğu bir öğlen vakti,delikanlı kızın ailesine söylüyeceği şeylerden sonra vazgeçmesi gerekiyordu kızın delikanlıdan.
Delikanlı Evlerinin önüne gelip cesaretini topladıktan sonra zile bastı.
Annesi”kimo”?
“Benim samet”dedi delikanlı titrek bir sesle
Annesi telaşla kapıyı açtı ve “ne oldu oğlum yağmur’a bir şey mi oldu”diyerek telaşını saklayamıyordu.
Delikanlı “yok hayır konuşmamız lazım diyerek içeri girmek için müsaade istedi.”
İçeri geçtiler ve
Kızın annesi merakla “kızıma bir şey olmadıysa,ters giden bir şey var ozman dedi”
Delikanlı tam konuşmaya başlıyacaktı ki aniden çalan zilin sesi yine delikanlının cesaretini yok etmişti.
Gelen yağmur’un babasıydı ve delikanlı için hayli zorlaşmıştı durum.
Kızın babası anlam verememişti o saatte Samet’in evde olmasına ve şaşkın birazda korkak bakışlarınla.
Kızın babası “ne oldu evlat birşeymi oldu ?dedi
Samet “lütfen oturup dinlermisiniz “ diyerek sert çıkıştı.kızın anne ve babası seni dinliyoruz diyerek sustular.
Delikanlı başladı anlatmaya.
Geçen gün doktora gittim ve doktorun ilk başlarda konuşmaları saçma gelsede,gerçekler artık gizlenemiyordu.
Kızın anne ve babası Anlam verememişti bu konuşmalara.merakla dinlemeye devam ettilerç

Doktor “önceden bir kaza geçirmişsin” dedi
“Evet” dedim sert bir tavırla.ama ne söylemek istediğini daha anlamamıştım.
“o kaza, kızınız için di.Onu tekrar sağ salim getirmek içindi yanınıza”
Kazadan sonra Hiç dikkat etmediğimi kendime,hastalığımın (kanserin)ilerlemesine sebeb olmuşsun dedi.Ve artık herşeyin geç olduğunu söyleyince….
“ne kadar dedim,ne kadar daha yaşaya bilirim “dedim Ve yorgun gözleriye
2 ay diyecek kadar cesareti olmasada,2 ay dedi ve gitti.
Bende bunu yağmur’un bilmemesi için ilk size anlatmaya geldim.
Annesi kalktı oturdu yerden gözyaşlarını silerek,Samet’e sarıldı ve “peki ne olucak,yağmur duyarsa yaşayamaz kapatır kendini hayata,hiç kimseyle konuşmaz.Birbirinizi ne kadar çok sevdiğinizi hepimiz iyi biliyoruz”dedi
Babası Hiç bişey diyemiyordu bile donup kalmıştı.
Delikanlı devam etti konuşmaya gözlerinden süzülen yaşları silerek;
“O na benim bir iş sahibi olamıyacağımı ve beni bir başka bir kızla gördüklerini söylüyeceksiniz”dedi
Annesi”ama nasıl olur yapamayız ve inanmaz bize”dedi
Delikanlı”İnandırmalısınız,ve benim için arkamdan edebileceğiniz en büyük dua olur ve yapabileceğiniz son iyilik olur kırmak istemezsiniz demi? Ve herşeye rağmen inanmayacaktır ya biz ya o diyerek şart koşun böyle,bilsin ki inansınki size bir gün veda ettiğimde dünyaya inanmasın bile.Diyeceği tek sey olsun O BENİM İÇİN ÖLMÜŞTÜ desin.”dedi ve aniden evden uzaklaştı.
Böyle bir insanın son anlarında bile sevdiğini düşünmesi kadar gerçek sevgi varmıdır acaba?
Kızın Annesi ve babası Delikanlıya son iyiliklerini yerine getirirken bile çok üzüntü vericiydi,onun hakkında böyle düşünmek bile.
Delikanlının Söylediklerini bir bir uygulayan aile üzgün olmasına rağmen birşeyi hiç unutmuyacaklardı.Kızlarına Bu kadar değer veren, seven bir insanı..
Ve delikanlı dünyaya veda etmişti huzur içinde,Severek..
Kız, delikanlıya artık büyük bir nefretle bakıyor isminin geçmesine bile tahammül edemiyordu bile ailesinin söylediklerinden sonra.Aradan 1 ay felan geçmişti bir gün samet’in arkadaşıyla karşılaştığında,konuyu sametten açıp öldüğünü söyleyince,yağmur Sert bir tavırla “o benim için ölmüştü zaten”diyip konuyu kapatmıştı.İnanmamıştı bile samet’in öldüğüne.
Çünkü sevgisini söylediği gibi bunun da yalan olabileceğini ve arkadaşını kullandığını düşünmüştü.
Yağmur yaşanılan seyleri unutmamış olsada yinede belli etmiyor ve paylaşmıyordu kendinden başkasıyla.
Eve gidip yine kendisini odasına kapatıp ağlamaya başlamıştı.Yine o tarifsiz acıyı hisseti yüreğinde Ve bağırarak Delikanlıya;
“ KİMBİLİR KİMİNLE ALDATIYORSUN”diyerek haykırıyordu.
Ve sevdiğinin sesini duyan Delikanlı, Yanına geldi.
Uzun uzun izledi, isyanlarını dinledi, ama hiç bir şey gelmiyordu elinden.
Giderken Sevdiğine bakarak” O kalbinde hissetiğin ağrı değil sadece seni özlediğimde onu seviyorum sadece okadar”diyip gitti delikanlı.
Ayrılık yoktur Sevgin Yüceyse_______
Ali türkmen__________