Cebindeki kristal küreyi tutmaya başlar birden asasını yere bırkarak.Çağlamaya başlayan merakını gidermek için. Asası yerde, üç parmaklı elleriyle Mona’ nın gördüğü düşün kalan terlerini silmektedir onun alnından...onun yorgunluğunu bildiğinden ak düşmüş uzun saçlarından bir Zuri ye ait olan takılı tüylerinden birini çıkarır. İki ye böler. Mona nın titremesi artar. Büyücü onu kısa otların arasına yatırarak uzaklaşır...

Az önce attığı asasını alarak , Mona nın uzağına bir daire çizer. Çizdiği güneş harfleriyle etrafına şekiller yapar. Mona nın titremesi artmaktadır giderek. Büyücü sakindir her zaman ki gibi kazarken yerlere işaretleri.

Kabilenin tek avladığı Hira nın tozlarını bilinmeyen bir lisanla çizdiği daireye saçar ağır adımlarla. Sol elindeki asa her sözünde yanar söner. Titremesi artar Mona nın. Büyücü yüksek sesle söyleğinde sözlerini, Kızıl gezegenden işaret gelir.

Bir şimşek çakar.Önce asaya sonrasında yayılırken Monanın sırt üstü yattığı yere.Mona nın sırt üstü yattığı bedeni kalkar iner...Büyücü kısılmış olan bağırmasındaki son sesiyle

"......... korama tarma jurito zaziko.."

seslerinden sonra uyanır hiç birşeyi hatırlamayan Mona. Kalkarken ayağa.
--Ne oldu bana. Niye buradayız ? derken hiçbirşeyi hatırlamamaktadır. Ve yine bayılır. büyücü çıkardığı şişesinden iki damla damlatır Mona nın kurumuş dudaklarına.

Kutsal kemikleri attığında yere ateşi yakmıştır çantasındaki kuru otlarla. Mona nın yaşam enerjisini yeniden Kızıl gezegenden almak için. Büyücü kafasını asit yağmurlu uzaktaki yağmurlu yere iliştirir. Birleştirilmesi için beklerken diğer görevliyi...

Bilirki her geçen gün her canlı için verdiği tehlikeyi.. Asasının ucu yeşile çalar renk yandığında anlar kurtuluş için ikinci gelecek kişinin varlığını....