BİRBİRİNİN KARŞITI OLAN, İÇİMİZDEKİ İKİ DUYGUDAN

BİRİ SEVGİ, BİR DİĞERİ DE NEFRET

YAŞARKEN BUNLARDAN BİRİSİNİN SEÇİMİ ELBETTE BİZE KALMIŞ

ONUN İÇİN YAŞAMAK İSTEYENE

İşte SEVGİ ; İşte NEFRET;

Sevgi; Her şeyden önce, kalbe bağlı gönül işidir. Onun için gönlün iyilik halidir.
Nefret; Kötü arzu ve isteklere bağlı, nefis işidir. Onun için nefsin kötülük halidir.

Sevgi; Akılla yaşanır. Onun için, insanın akıl ve bilgi sahibi olması gerekir.
Nefret; Nefisle yaşanır. Onun için insanın akıl ve bilgiden uzak olma halidir.

Sevgi; Güven verip, güven duymaktır. Güvende huzur sükunet vardır.
Nefret; Güvensizlik içinde sükunetten uzak olup, sürekli huzur olup huzursuz yaşamaktır.

Sevgi; Tüm insani duygu ve hislerle bezenip donanmış olmaktır.
Nefret; İnsanı insan yapan, tüm duygu ve hislerden uzak olmaktır.

Sevgi; Hayata değer verip, acılara katlanıp, sabretmesini bilmektir.
Nefret; Hayatı anlamsızlaştırmak için tahammülsüz ve sabırsız olup sürekli aceleci olmaktır.

Sevgi; Duygudur. Duyarlı olmaktır. Sürekli umut içinde yaşamaktır.
Nefret; Duygusuzluktur, Duyarsızlıktır. Umutsuzluktur.

Sevgi; Unutulmamak için hatırlayıp, hatırlanmaktır.
Nefret; Hatırlayıp, hatırlanmamak için; unutup, unutulmaktır. Hatırlanıp sorulmamaktır.

Sevgi; Hayatı güzelleştirmek için sürekli çalışıp çabalayıp emek verip, zaman harcayıp anlam katmaktır.
Nefret; Hayatı kendine, Ona , buna zehir etmek için sürekli bahaneler üretmektir.

Sevgi, Pozitif duygu ve düşüncelerle daima pozitif enerji üretip olumlu ve olgun olmaktır.
Nefret; Olumsuzluk içinde yaşarken, sürekli negatif enerji üretip olumsuzluk içinde bulunmaktır.

Sevgi; İyi ve güzel bir insan olmak için, sürekli iyilik ve güzellik isteyip üretmektir.
Nefret; Kötülük ve çirkinlik içinde ahlaksızca bir hayat sürdürmektir.

Sevgi; Acıyıp merhamet etmektir. Şefkat gösterip sevecenlik içinde bulunup hoş görmektir.
Nefret; Acımasız, merhametsiz, hoş görüsüz ve hır gür içinde ve kavgacı olmaktır.

Sevgi; Hayatı kolaylaştırıp, insanca yaşanır bir hale getirmektir.
Nefret; Hayatı zorlaştırıp, yaşanılıp katlanılmaz bir hale getirmektir.

Sevgi; Hak rızası içinde, hak, hukuk ve adalete uygun yaşamaktır.
Nefret; Hak’tan uzak, haksız, hukuksuz, adaletsiz olmaktır.

Sevgi; Doğruluk, dürüstlük içinde Hak ve kanaate uygun yaşamaktır.
Nefret; Doğruluktan, dürüstlükten uzak yaşamaktır.

Sevgi; Merhamet içinde şefkatli olup, sabır sebat içinde yaşamaktır.
Nefret; Nefret; Merhametsiz, şefkatsiz, sabırsız, aceleci olmaktır.

Sevgi; Hayatı anlamlandırarak yaşamak için, dinleyip, anlamaktır.
Nefret; Hayatı, kendini ve çevresini tanıyıp anlamadan yaşamaktır.

Sevgi; Aklı kullanıp, kalbi mutmain etmektir. İtimat üzere yaşamaktır.
Nefret; Nefsin peşine düşüp, kötü ve yanlış bir hayat yaşamaktır.

Sevgi; Anlayışlı olmaktır. Kavrayıp kuşatıcı olmaktır.
Nefret; Kavrayıp, kuşatmaktan uzak, anlayışsız olmaktır.

Sevgi; Doğru karar için her şeyi, her zaman iyi düşünüp akletmektir.
Nefret; Düşünüp irada kullanmaktan uzak, aceleci olmaktır.

Sevgi; Kendini tanıyıp, haddini bilip, Hak’tan yana olmaktır.
Nefret; Kendini ve Hakk’ı tanımayıp, haddini hududunu bilmemektir.

Sevgi; Hoşgörü içinde sevecen olup, barışçıl yaşamaktır.
Nefret; Hoşgörüden uzak, tahammülsüz olmaktır.

Sevgi; İkiyüzlülük ve riyadan uzak, dost ve vefa duygusuyla yaşamaktır.
Nefret; İki yüzlü, vefasız, riya içinde dostluktan uzak yaşamaktır.

Sevgi; Herkesle kardeş olabilme arzusu içinde barışçıl yaşamaktır.
Nefret; Düşmanlık besleyip, kin ve nefretle şiddet uygulamaktır.

Sevgi; Ruhen olgunlaşmak için, emek verip, ömür harcamaktır.
Nefret; Emek verip, ömür harcamadan kolay yaşamaya çalışmaktır.

Sevgi; Önce kötü hal ve hareketleri görmezlikten gelmektir.
Nefret; Kötü hal ve hareketleri ortaya çıkarıp, rezil etmektir.

Sevgi; Sonra kendine bakıp, görünen hata ve kusurlardan arınmaktır.
Nefret; Kendi ayıbını bırakıp, başkalarını düzeltmeye kalkmaktır.

Sevgi; Tahammüllü, inançlı, iyi ve güzel ahlak ve huya sahip olmaktır.
Nefret; Tahammülsüz, inançsız, kötü huy ve ahlaka sahip olmaktır.

Sevgi; Herkese saygı duyup, hata, kusur görmeden sevmesini bilmektir.
Nefret; Saygısızca hata ve kusur arayıp, sevmeyip mahcup etmektir.

Sevgi; Benlik yoktur. Benimsemek vardır.
Nefret; Benimsemek yoktur. Bencillik vardır.

Sevgi; Toprak gibi mütevazı olup kusurları örterek yaşamaktır.
Nefret; Bencillik edip kusurları gizlemeyip açığa vurup mahcup etmek vardır.

Onun için SEVGİDE ; Ben, Sen, O, yoktur. Biz vardır. Biz de birlik,
Birlikte teklik, teklikte sadece bir tek Allah vardır.
Allah’tan dolayı da herkesi, her şeyi sevmek Hak’tır.
Hak’tan dolayı sevip, sevilmek bahtiyarlıktır.

Nefret; Bencilliktir. Bencillikte biz yoktur. Ben, Sen, O, vardır.
Ben, Sen ve O’nda çokluk vardır.
Çoklukta; kıskançlık, ayrılık, gayrlılık, felaket vardır.
Sevip, sevilmeyen (daima) Hak yanında haksızdır.

Sevgi; Hayatı kolaylaştırıp, paylaşmak için tok gözlü olmaktır.
Nefret; Hayatı paylaşmayıp, zorlaştırmak için her şeyi kıskanmaktır.

Sevgi; Herkese nazik, kibar davranışlı, alçak gönüllü, riyasız olmaktır.
Nefret; Kaba davranışlı, aç gözlülük içinde alçalıp, körelmektir.

Sevgi; İlim irfan sahibi olup, kemal noktasında, hayatı olgun yaşamaktır.
Nefret; Cehalet içinde kaba ve görgüsüz bir hayat yaşamaktır.

Sevgi; Kendini tanıyıp, hemhal olup, her halden anlamaya çalışmaktır.
Nefret; Kendini beğenmiş, halktan uzak, kibirli olmaktır.

Sevgi; Ahreti, ölümü unutmadan, temiz olup, güzel ahlaklı yaşamaktır.
Nefret; Her şeyi unutup, sadece bu dünya için, ahlaksızca yaşamaktır.

Sevgi; Her zorluğa rağmen, güneş ışığında korkusuzca yaşamaktır.
Nefret; Karanlıkta yalnız ve tek başına korku içinde yaşamaktır.

Sevgi; İnsanlığa değer kazandırmak için çalışıp, çabalamaktır.
Nefret; İnsanlardan, insanlıktan uzak durup, miskin yaşamaktır.

Sevgi de biz, bizde birlik, beraberlik vardır.

Kısacası SEVGİ, dünyada yaşarken insanın melekleşmesidir.

Onun için;

Allah; sana bana, kendinden can verdi.
Beni sana, seni bana, muhtaç etti.
Allah, sana bana, kendinden can verdi.
Sevgiyle yaşayanlara, insan dedi.
Gerisini at cehenneme, şeytan dedi.



NEFRET ise, yaşarken dünyada şeytanlaşan insan işidir.

Şeytan olmamak için de;

Ey aklım var diyen, akıllı kul.
Nefsin peşine, düşme sakın! kaç ondan.
İnsan olarak, yaşamak istiyorsan! şayet.
Kullan aklını, sen de kurtul, tez ondan.

Yok, ben; “GÖNÜL ADAMI” olup yaşamak istiyorum, diyorsan!
O zaman, nefretten uzak durup, sevgi içinde yaşamalısın.

Hayır, ben; “KENDİMİ TANIYIP”, sevip sevilmek istiyorum, diyorsan!
İşte o zaman da, Hz. Muhammed ahlâkına sahip bir insan olmalısın.

Yok, hayır ben, “ALLAH DOSTU” olup, her şeyi sevmek istiyorum, diyorsan!
O zaman da sen, her şeyden önce, insan olarak; ilim, irfan sahibi olup yaşamalısın.


ALLÂH; akıl, sevgi, aşk ile oluşturulmuş muhabbette saklıdır. (Çünkü akıl, sevgiyi oluşturur. Duygu seline dönüşen sevgi de, aşkı oluşturur. Aşk ise; kalpten dile yansırsa, muhabbete dönüşür. Kalpten içeri gönle girip, öz’e ulaşırsa insanı Allah’a yaklaştırıp ulaştırır.) Böyle bir kul sizce hiç sevgisiz yaşayabilir mi?


16.01.2005
Cahit KARAÇ
Şair, Düşünür ve Yazar