Senin, beni anlaya bildiğin kadardır aşk. Basit ve sıradan söylemlerin gölgesine sığınan insanlar, bazen anlayabildikleri kadar yaşar aşkı. Sen sıra dışı anlamlar yarattığın için bende sen - sende ben vardır. Düşünme ki biz en üstün haliyiz aşkın. Üstün olan nasıl yaşadığın..
Kimileri senden daha heyecanlıdır girmek için kapımdan. Kimileri benden daha sabırsızdır oyalanmak için yatağında.. Ve o kadar dozunu arttırırlar ki elde etme arzusunun, yürek bağlarında kör düğüm olan düşlerden habersizdirler. Onlar mantığın kurallarına göre büyütülmüşlerdir.. Mantıklarındaki aşk yalnızca hissedebilme duygusudur. Yüreklerindeki acı ve arabesk söylemler birer vurguncudur… Onlar acı çekmekten hoşlanırlar.. Çünkü geçmiş krallığın mirasçıları tarafından donatılmışlardır. Bu yüzden aşkla bağlıdırlar düzene..

Şimdi açmanı istiyorum gözlerini:

‘’ İçimde ol.. Bende yanlış ve yasak olan hiç bir şey yoktur. Eğer ki onların adalet kurallarına göre yaşayacaksak, bizde aşk yok demektir. Duygularımızın peşinde koşan çocuklarından farklı olmak istiyorsan, bütünleş benimle.. unutma sevgili; ilk köleleştirilen gözlerdir, süslü dünyalar içinde oyalanırlar.. Zamanla yüreğin ele geçirilir, ardından emeğin, en sonunda tüm bedenin..
Eğer ki aşkla yaşamak istiyorsak, Aşkla ellerimizden alınan değerler için savaşmalıyız. Güçsüz kalır ve düşerse birimiz bu savaşta yere, diğerimiz bakmadan ardına, alışmalı direnerek yaşamaya.. Mutlak sonunda bir botanik bahçesinde, aşkla kucaklaşacak yüreklerimiz.. Kuşkusuz sen bir nergis, Ben alnından öpen rüzgar sesi olacağım..’’

04.04.2012
04:50