Yektanem, gönüldaşım; yine taşarcasına doldu sözlerim, içimde çoğaldıkça çoğaldı dökülemedi dudaklarımdan sana. Sel misali saldım satırlarıma ... Sen misali okudum, sana duyururmuşçasına. Özlemimsin, özlenensin varlığında dahi doyulamayan, yokluğunun korkusuyla can acıtansın ...
Halim bilmez kimseler sen dahi...Tek şahidim RABBİMdir bir de sırdaşım satırlar ...
Sevdam, Cansuyum, dilsiz hatibim, suskun yüreklim,sessiz sevdalım , ürkek adımlım, naif sevgilim. Birikmiş cümlelerim var sana söylenmeyi bekleyen, hasret kokan anılarım var sensiz başıboş zamanlarda yaşanmış ve özlemlerim var vuslatın dahi doyuramayacağı özlemler ...
A katı yüreklim ,A yüreğine cesaret filizi degmemiş tazem, ah be kanı deli akmayan yarim.İnandın mı unuttum deyişime, git bir daha gelme deyişime.
A benim Israrsız yüreklim, üsteleme nedir bilmeyen erim. Hiç mi üşümedi ellerin, yüreğin. Aşka susamadın mı hiç?Nasıl nefes alabildin canınsız, nasıl yaşayabildin yarensiz, yarinsiz ...aahh gönül gülüşlüm , tebessüm edebildin mi, yahut ağız dolusu güldün mü bensiz, sensiz.
Yaşanmamış yanım ,adı saklım, yasaklım , sen kokan sehirlerde gezişim senden, Senden ibaret tüm sözlerim..
Susmalarım miras kaldı senden... Bülbül susuşlum, fırtına bakışlım, deniz kokulum,tendaşım...  Aahh karayağızım biter mi uğruna yazılan sözler, cümleler, yakılmış mektuplarla son bulur sanmıştım bulmadı. Okuyamayacağını bile bile yanmaya ve yakmaya devam...


NEVRA...