Herkes; takvim yaprakları bir bir düşüp gitti derken,benim takvimimde tarih hep aynı...26 Ekim cuma ;aynıda kalacaktır emin ol...Kimse pek anlam vermesede,o meşum tarih nedendir kaldı hep orada.Kabullenememek belkide...!Neden?Hayatı bu kadar çok severken ,sıkı sıkı bir yerlerden tutunmuşken?Dünya bu kadar büyükken .Neden darmı geldi?Yetmedimi buralar sana?...
Hiç soran olmadımı nasılsın diye?...İlgisizlik bu kadarmı koydu içine?...Herkes kendi derdinde ;kaldın öyle tek başına çok mu zoruna gitti yalnız yaşamak?...Dermiydin acaba sağlığında ’’bunlar beni özleyecek,ardımdan yad edecek diye?’’Söyle neden?Sandınmı ki tutacak yerini hiç kimse?Hani hayatının demini yaşıyacaktın? bu günlerde herkese nazire edip yareninle kucak dolusu toprağının kokusu içinde;dört mevsimi her dem yaşayacaktın,ne oldu, neden pes ettin böyle?
Terliğin hep kapımın önünde .Sen evime gelmiş,hoş geldin deyiveresim;yada hiç ordan gitmemişsin gibi...Gidenmi kaybediyor acaba kalanmı?Sanırım biz kaybettik seni!Yarenini düşkün ,çocuklarını yetim...Ve hiç ummadığın beni özlemle...Toprağın bol olsun...Özledim seni...