İhtiyacım var durup seni düşünmeye saatlerce.Pişmanlığımın,çaresizliğimin içinde kaybolmaya;arada,bir iki damla gözyaşı dökmeye...İhtiyacım var.
Yalnızlığı da sevmeye başladım iyice.Tek başıma,içeri sızan bir iki nokta güneş ışığı,belki arada kuşların cıvıltıları...Gözüm hep pencereden görünen bir kare gökyüzünde.Hepsini görmesem de uçsuz bucaksız olduğunu görmüşüm ya bir kere,bir gün bana da göz kırpacağına inanmışım ya...Sen de öyle işte.Yalnızım ama seni görmüşüm ya bir kere.Düşüncelerim seni işlemiş bir kere,kalbim alışmış seni sevmeye,gözlerim alışmış seni görmeye,enerjinle hareketlenmişim bir kere...
Ama şimdi yoksun işte...Sana alışan her şey de bitkin, yorgun,halsiz...Seni ararlar;gözüm görse kalbim ister,aklım zaten hep sende.Yoksun işte;yokum işte!
Hani görüp de derler ya neyin var diye,anlatsam mı sence?Dinlerler mi,dinleseler anlarlar mı;hem anlasalar bir şey yaparlar mı?Bıraktım işte herkesi,her şeyi.Hücrelerimin istediği şeyi düşünüyorum,düşlüyorum yalnızca.Bir tek sen diyorum,başkalarını atıyorum bir kenara ama sen başkalarında.
Yolda görüyorum bir zaman..Yan yana gelince ufak bir gülümseme,bir bakış..Ama dahası yok.Arkamı dönüp de tekrar bakamıyorum,’gitme’ diyemiyorum gönlümce,anlayamıyorum belki de..
Gelsen ya keşke.Uzun uzadıya baksam gözlerine,arada bir kaçırsam bile.Yanımda olduğundan emin olabilsem bir süre.İçimde bastırdığım bütün duyguları söylesem sana öylece;dinlesen,dinlesen,dinlesen...Aramızdaki o ince ama görünmez köprüde buluşsak yine.Yürüsek saatlerce..
Sen de beni düşünüyor musun bazı günlerde?Nasıl geliyorum aklına,yanımda alma ihtiyacı hissediyor musun sen de ?
Özlüyorum işte!Hiç bastıramayacağım şekilde.
HER ŞEY BİR YANA İHTİYACIM VAR SANA GELSENE!