"YAZIKLAR OLSUN DERTLERİME..!
" KUCAKLAMAK İSTEDİĞİMDEN BU YANA BANA BİR DERTLERİ DOKUNMADI..!"

Yaşamla aramızda algılarımızla örülü bir iletişim ağı var. Her neye yada kime hissedilirse hissedilsin
"sevgi" aynı kaynaktan beslenen bir duygudur. Dertler ve sahipleri arasında inanılmaz bir bağ ve çekim gücü var. Öyle ki; hiç sevmememize, sürekli şikayet etmemize, lanet edip kahretmemize rağmen.. Kovsanız gitmez,
kaçsanız kurtulamazsınız, yok saymaya çalışsanız da bir şekilde varlığını hatırlatır. Eee.. nitekim kaçan kovalanır.
_ Size delicesine bağlanmış, körü körüne kederinize hizmet eden bir derdinizi sevmeyi hiç denediniz mi?
_ Sordunuz mu derdinize; Sizin en çok neyinizi seviyormuş..?
_ Hangi yönünüz ona cesaret verip size öylesi yaklaşmasını sağlıyormuş.?
Bunları anlamamız için dertlerimize yakın olmamız gerek. Kaçmak işe yaramaz. Hatta sevgiyle yaklaşıp ondan bilgiler bile alabiliriz. Çünkü sevgiyle yaklasıp kucaklayınca zaaflarına yenik düşüp açık verecektir Nihayetinde
" Neden ben..?" sorunuzun cevabı onda saklı. Açık vermesi sizi kendinize yakınlaştıracaktır.
Ancak ipuçlarını unutmamak gerek;
_ Dertler sevilmeyi sevmez.
_ Nefretle beslenirler.
_Lanetle güçlenirler.
_ Sabırsızlık onlara güç ve heyecan verir.
Sabırla yaklaşıp kucaklamaya kalksanız bütün nankörlüklerini gösterip veda etmeden kaçacaklardır..

YORUMDA SİZİN!
KARARDA SİZİN!
SEVGİLERİMLE....!


HATUN BİRSEN HAS.