0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
683
Okunma
Gecenin bir yarısı yine uyku tutmadı. Ruhum daralıyor beynim sanki başka şehirlerde bedenimse çıkmış sokaklara dolaşıyor. Gözlerimde yaş sebepsiz yere ve elimde bir sigara ne yaptığımı bilmeden yürüyorum sokaklarda. Hiç bu kadar yaklaşmamıştım uçurumun ucuna, hiç bu kadar düşmemiştim boşluğa. İçimden haykırmak geliyor hayata mutsuzluğumu ama yine olmuyor beceremiyorum. Bu kadar mı acizim ben bu kadar mı ruhumu kaybetmişim bir isyan çığlığı bile atamıyorum. Bu olsa gerek yaşarken ölmek bu olsa gerek çekilen çilenin bitmemesini istemek ve bu olsa gerek kaybedilenlerin acısı…
