Bugünü yaşa diyorlar bana.
Dün dündü, geçti gitti, bir daha da geriye gelmeyecek, sen bugünü yaşa diyorlar bana.
Yarının garantisi yok, ya varsın-ya yoksun, gün ola harman ola, hele bir yarın ola, sen bugünü yaşa diyorlar bana.

Bugünü yaşayamıyorum ki, dün dediklerini yaptım, günü yaşadım, bugüne hiç de hazır değildim, geldi çattı işte. Tatsız tuzsuz, üstelik acı bir gün oldu bugün. Kendimi öldüreyim diyorum bazen; o da zahmetli iş, değmez uğraşmaya, hem sonunda nasılsa öleceğim.

Bugün yaşanılacak gibi değil arkadaş. Ölsen olmuyor, kalsan olmuyor. Ne tatsız bir gündür bugün.

“Be eşşoğlu eşşek..!
Dünü unuttun, hafızayı sıfırladın.
Yarın yok dedin beyni sıfırladın.
Önü-arkası olmayan gün olur mu hiç.
Sen katıksız bir eşeksin”.

Sosyalleşmiş yani bir arada yaşamaya başlamış insanların geçmiş bilinci (milli şuur) ve gelecek düşünceleri (hedef-ideal-umut-amaç) olmak zorundadır. Geçmiş bilincindeki ortaklıklar ve gelecek düşüncesindeki birliktelikler yaygınlaştırılarak bireylere aşılanmalıdır.
Kültür ( hars, ekin) denilen şey; belli insan topluluklarının ortak alışkanlıkları, yaşam tarzları/ürünleridir. Binlerce yılda evrimleşerek oluşur.
Kültür tanımlamasına verilebilecek en iyi örnek "dil" olsa gerek, dilin kendisi.

Dünü yok sayarsanız, siz bugün yoksunuz demektir. Yarınınız da olmayacaktır.
Yarın düşünceniz bugünden yoksa yarınınız olmayacak demektir.

Küreselleşme denilen, çağın egemen eğilimi; “insanı (dününü ve yarınını yok ederek) bugüne hapsetmektir” diye tanımlanabilir.
Ulus devletler, bağımsızlığa direnenler, kesişen-çakışan kültürler ortadan kaldırılacak, insanların geçmiş bilinci ve gelecek düşüncesi olmayacak. Ayrılıklar, farklılıklar, hırslar, sürtüşmeler, kapışmalar olmayacak.
Dümdüz bir dünya...

Dünyayı / insanlığı çok seven insanlar var dünyamızda. Bunlar bizler için, gelecekteki güzel günler için, varını yoğunu harcıyor, gece gündüz çalışıyorlar. Bundan sonra hep böyle olacak. Biz insanlar sorunsuz, zahmetsiz bir dünyada geçmiş ezikliği ve gelecek derdi olmadan günümüzü gün ederken, o fedakar insanlar bizler için gerekeni canla başla yapacaklar.

Ne iyi oldu da; " Asya kökenli Türk insanının kaba gücüne, arapların islam kültürü eklenerek harikalar yaratan bir kültür/medeniyet tezahür etti" diyen Abdurrahman çelebiye haddini bildirmeme gerek kalmadı. Kaç gündür kafaya takmıştım. İyice benzetecektim yoksa.

İşte böyle. Demek yeni bir dünya düzeni geliyor. Yeni bir din, yeni bir peygamber yolda demektir.
Tatlı hayat yolda demektir.
Hep bulunduğumuz anı yaşayacağız, ne güzel. Har vurup harman savuracağız, gülüp oynayacağız, çalıp söyleyeceğiz.
İnsana yüklenen sorumluluklardan kurtulacağız. Hem diğer bütün canlılar böyle yaşamıyorlar mı. Biz de aslımıza döneceğiz.

Bu arada bazılarımız dinlerine küfrederek günahkar olacaklar, çünkü insanın diğer yaratılanlardan üstün ve onların egemeni olduğu söylemini inkar etmiş olacaklar.
Ama olsun, nasılsa yeni bir din yolda ve bu eşekler orada da yerlerini şimdiden ayırtmış durumdalar.