Çalışmak… Hayat,çalışmaktan ibaret.Yaşamak için çalışmak gerek…Er ya da geç çalışacaksın.Hayatın başında ya da sonunda.İkisi de fark etmez diyenler var.Fark eder!

Hayatın başında çalışanlar…Onlar sonunda mutlu olurlar.Yapacakları iş daima onlara kolay gelir. “Yarının getirecekleri belli olmaz.” derler.Her koşula hazırlıklıdırlar. “Gelecek,el değmemiş geçmiştir.” derler.Geçmişte keşke dememek için çalışırlar. “Ne doğrarsan aşına o gelir kaşığına”derler.Kaşıklarına gelecekler ürkütmez onları. Bilirler aşlarına ne kattıklarını…Mutluluk,huzur,saadet ve keşkesiz bir geçmiş geleceğin bir köşesinde kucak açmış bekliyordur onları…

Hayatı ucundan yakalayıp,sonradan çalışanlar…Onlar umutsuzdurlar.Bugünü yaşarlar;gelecekten hiçbir beklentileri yokmuş gibi…En kolay iş bile zor görünür gözlerine. “Yarın olsun hallederiz.” derler. Sanki bugün de dünün yarını değilmiş gibi… “Keşke” derler. Derslerini almış olsalar bile çok geçtir artık.Mutlu olmuşlardır çoktan,artık çalışmak vardır onlar için.
Ama hiçbir zaman son pişmanlık fayda etmemiştir. Etmez yine…