Bir başkadır kış mevsimi bizim Anadolu’da .Her taraf beyaz bir gelinlikle kaplanır adeta. Hele bir de beyaz örtünün üstüne güneş ışıkları vurdu mu doyum olmaz bu güzelliğin seyrine.

Kış şartlarının en zor geçtiği yer olan Doğu Anadolunun ücra bir köyünde doğdum ben.Bizim oralarda altı ay kar kalkmaz toprağın üzerinden. Zaman geçtikçe beyaz görür gözleriniz her şeyi.O beyaz örtünün üzerinde kaymak ,yuvarlanmak çocukların olduğu kadar büyüklerin de neşe kaynağıdır.İnsan bir başka özgür hisseder karın üzerinde kendini.Güneş ışıklarının vurduğu karın ışıltısı insanın içine mutluluk tohumları atar.Bir de o karın üzerinde kızak kaymak yok mu .Hiç bir taşıt yolculuğunda bulamazsınız o zevki.

Teknolojinin geliştiği,üfusun çoğaldığı günümüzde kar yağdı mı büyük şehirlerde okullar tatil oluyor,özellikl e en nüfuslu şehrimiz olan İstanbul’da trafik felç oldu diyor bütün haber bültenleri.Ben birinci sınıfa giderken boyumdan büyük kar yığınlarını tabiri caizse yara yara giderdim okula.Yanımda beni okula götüren bir velim de olmazdı .Çünkü kar bizim için hayatımızın bir parçası olmuştu artık.Bizim korkulu rüyamız değildi.

Dağlara çıkıp leğenlere kar koyup getirmek, o karları ailece yemek ise bir başka sevinciydi çocuk yüreğimizin.

Her mevsimin ayrı bir güzelliği var ;fakat benim çocuk yüreğimin ölene kadar unutmayacağı hatıralarla dolu en güzel mevsimi kış mevsimidir.Bahar günlerini sabırsızlıkla beklediğimiz şu günlerde kışın saflığını,berraklığını doyasıya yaşamanız dileğiyle...