İçin rahat şimdi; üstünden koca bir aşk kalktı. Elinin yetiştiği yere kadar çıkarıp attın beni eşsiz dünyandan.
Bir kirmiş gibi hiç düşünmeden.
Elinde olmayan sebeplerin verdiği o dayanılmaz güçle bir silkinişte.
Sanki var olmuş duyguların kaybolduğu bir anın içerisinde senin ve benim biz olamadığımız o birkaç vakitte.
Senin tek olup aldığın her nefesi verip de çıkardın beni kalbinden...

Yolların bedelini benim yüreğim ödüyor şimdi.
İçine sığamadığın bu kalp kendini bitiriyor sinsi sinsi.
İmkansız dediğin bu sevgi imkanı olan bir yolun üzerinde sana doğru gelmeye hazırlanırken tüm benliğiyle; içini nefretle doldurduğun BİTTİ sözcüğü döküldü ağzından bir bir.
Kavuşmanın verdiği o dayanılmaz duygunun ağırlığı; seni yaşadığın anın imkansızlığına götürüp ilerde olacak büyük mutluluğun önüne bir duvar gibi dikildi.
Yıkılmaz dediğin bu duvarın gerisindeyim şimdi.
Yüreğimde bir dinamit- patlamaya hazır bir bomba- önüme koyduğun bu duvarı yıkmak için hazırlanıyor.
Kendine dikkat et sevgili altında ezilme bu ağır taşların. Yüreğine dikkat et sevgili çünkü ben içindeyim ve hep seninleyim…